Oranje loopt onder Hiddink steeds achter de feiten aan
Het was zomaar een statistiek die zaterdagavond vlak na de goal van Burak Yilmaz tegen Oranje werd opgedreund: het Nederlands elftal kwam voor de zesde keer in de zeven duels van de tweede ambtstermijn van bondscoach Guus Hiddink op achterstand. Laat die statistiek even inwerken: zes van de zeven. Is het toeval, slechts een gegeven of een indicatie voor een dieper probleem? Is er een oplossing? En wat is dan dat medicijn?
Het gegeven dat Oranje bijna in iedere wedstrijd op achterstand komt, is tekenend voor het vooralsnog zéér teleurstellende tweede huwelijk tussen Hiddink en Oranje. De opsomming van de zes landen die Oranje op achterstand zette, is namelijk even opmerkelijk als zorgwekkend: Italië, Tsjechië, Kazachstan, IJsland, Mexico en zaterdag kwam daar Turkije bij. Alleen tijdens de 6-0 thuiszege op Letland kwam Nederland niet op achterstand (zie tabel hieronder).
De zeven duels onder leiding van Hiddink:
| Duel | Uitslag | Verband | Openingsgoal |
| Italië-Nederland | 2-0 | Vriendschappelijk | 3. Ciro Immobile |
| Tsjechië-Nederland | 2-1 | EK-kwalificatie | 22. Borek Dockal |
| Nederland-Kazachstan | 3-1 | EK-kwalificatie | 17. Renat Abdulin |
| IJsland-Nederland | 2-0 | EK-kwalificatie | 10. Gylfi Sigurdsson |
| Nederland-Mexico | 2-3 | Vriendschappelijk | 8. Carlos Vela |
| Nederland-Letland | 6-0 | EK-kwalificatie | 6. Robin van Persie |
| Nederland-Turkije | 1-1 | EK-kwalificatie | 37. Burak Yilmaz |
Opmerkelijk is zodoende ook dat Oranje dus in slechts een van de zes duels waarin het op achterstand kwam, die slechte start omzette in een zege. Voetbaldreumes Kazachstan hoopte op een stunt, maar werd toch nog met een nederlaag naar huis gestuurd. Tegen Turkije voorkwam de formatie van Hiddink de vijfde nederlaag na een in de eerste helft opgelopen achterstand. Pas in de slotminuten schoot Wesley Sneijder, via Klaas-Jan Huntelaar, raak.
Plan van Aanpak
Al in november was het veelvuldig op achterstand komen, onderwerp van gesprek. Destijds keek Hiddink na vier duels (met Italië, Tsjechië, Kazachstan en IJsland) al terug op drie nederlagen. Een heus Plan van Aanpak hield de gemoederen in de aanloop naar het oefenduel met Mexico en het cruciale optreden tegen Letland, waar Hiddink zijn lot aan verbond, bezig. En Hiddink? Die bagatelliseerde de ophef over het veelbesproken plan en vertelde tijdens een persconferentie: 'Plan van Aanpak, dat heb ik links en rechts ook gelezen. Maar dat is niet mijn terminologie. 'Wat we moeten veranderen? Niet meer op achterstand komen.' Daarmee sloeg hij de spijker op zijn kop, maar anno 2015 heeft Hiddink die oplossing dus nog altijd níét gevonden.
In november duidde Hiddink het euvel waar Oranje nog steeds mee te kampen heeft verder als volgt. 'In alle vier de wedstrijden kwamen we op een 0-1 achterstand. Dan moet je schakelen naar iets wat lange tijd niet aan de orde is geweest bij deze ploeg. In het begin schrok ik daar ook wel: we schoten onszelf iedere keer heel snel in de voet. We verzuimden een wedstrijd neutraal te houden en vervolgens van daaruit een resultaat boeken.'
Van Gaal
Op het WK, onder voorganger Louis van Gaal, toonde Oranje tegen Spanje (5-1), Australië (3-2) en Mexico (2-1) juist wél zich te kunnen oprichten na een achterstand. Kanttekening daarbij is weer dat in Brazilië Ron Vlaar belangrijk was voor de defensie, die onder Van Gaal geregeld aantrad in een 5-3-2-formatie. Sinds het WK ontbrak de verdediger van Aston Villa vaker dan dat hij er wel bij was. Juist in de aanloop naar het oefenduel met de Mexicanen noemde Hiddink de voormalige Feyenoorder een 'baken voor de defensieve organisatie'. In het duel enkele dagen later, voorlopig de laatste interland van Vlaar, moest de robuuste verdediger al na 24 minuten geblesseerd het strijdtoneel verlaten.
Maar wat zegt het dat Oranje in zes van de zeven interlands, tegen toch niet alleen maar gerenommeerde ploegen, op achterstand komt? Uiteraard, dat de defensie niet altijd even stabiel is. Maar de problemen zijn niet alleen op de laatste linie af te schuiven. Ook Hiddink zal met deze vraag worstelen, want hij heeft de zorgen nog steeds niet weg kunnen nemen.
Een analyse van die openingsdoelpunten (zie ze allemaal, al dan niet in de hele samenvatting van de desbetreffende duels, onderaan) toont dat Oranje weliswaar op verschillende wijze die goals moet slikken, maar dat er geregeld niet kordaat ingegrepen wordt. Tegen Italië kon Ciro Immobile profiteren van een diepe bal en Jasper Cillessen omspelen. Tegen Tsjechië, en later ook in het oefenduel met Mexico, knalden Boreck Dockal en Carlos Vela vanaf zo'n achttien meter raak. De Kazakken kwamen op voorsprong door een kopbal van Renat Abdulin uit een corner (foto midden) en op bezoek bij IJsland opende Gylfi Sigurdsson de score met een strafschop. Yilmaz trof gisteren doel met een van richting veranderd schot vanaf ongeveer vijftien meter.
Overigens was de goal van Yilmaz pas het eerste openingsdoelpunt dat Oranje niet binnen 22 minuten trof. Tegen Italië (3.), Mexico (8.) en IJsland (10.) kon Cillesssen (of Krul die tegen Mexico keepte) de bal al binnen tien minuten uit zijn doel halen. Tegen Tsjechië was dat na 22 minuten en tegen Kazachstan na ruim een kwartier (17.) Yilmaz scoorde zaterdag na 37 minuten.
Ook Hiddink zal het vraagstuk rond de vroege achterstanden willen oplossen. Een voorsprong zou de Oranje-internationals immers net dat beetje vertrouwen kunnen geven dat moet bijdragen tot goede resultaten. Met slechts twee zeges en één gelijkspel tegenover vier nederlagen beschikt Hiddink daar nu in ieder geval nog geenszins over.
Wat is de oplossing voor dit vraagstuk? Of is de conclusie simpelweg dat Oranje over een gebrek aan goede verdedigers beschikt? Log in met je VI Account en praat mee.
Bekijk hieronder de zes duels waarin Oranje op achterstand kwam.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login