Over de Braveheart van Oranje: 'Dan toch weer het jonge Daantje'

Vaak vragen mensen wie ik na zeven jaar in het spoor van Oranje de beste speelster vind. Martens of Miedema? En sinds het WK volgt dan ook de naam Jackie Groenen nog wel eens. Het antwoord is al heel lang hetzelfde. Geen van die drie. Dat is zonder twijfel Daniëlle van de Donk. Technisch uitermate begaafd, het scorend vermogen van een aanvaller en een hart zo groot als Braveheart.

Duracell Daan doet alleen zoveel dat het soms ten koste gaat van haar eigen spel. Ze is zowel de technicus als de terriër van het elftal. Een mooie combinatie, maar te vaak gaat de vechtjas aan, waardoor ze haar finesse niet kan tonen. Het voornemen zo nu en dan een stapje minder te doen, verdampt altijd weer bij het horen van het eerste fluitsignaal. 'Dan zit ik meteen weer in mijn zone', dan jaagt ze direct op de tegenstander, desnoods tot de doelvrouw aan toe.

Daar ligt haar uitdaging. Minder doen. Het is het moeilijkste wat je haar kan vragen. De komende dagen speelt ze interland 99 en 100 uit haar loopbaan. Oranje speelt vrijdag de EK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Slovenië. Dinsdag komt Rusland op bezoek in Eindhoven. Nederland staat na twee wedstrijden al eerste in de poule met zes punten en een doelsaldo van 10-0. Het is de opmaat voor de rest van de poulewedstrijden waar de regerend Europees kampioen kriskras door Europa zal trekken om uiteindelijk straks in Engeland pas echt tegenstand te krijgen op weg naar de finale op het befaamde Wembley.

Een finale in de achtertuin van Van de Donk, een van de dragende krachten bij landskampioen Arsenal. Terwijl basiskrachten als Jackie Groenen, Shanice van de Sanden, Stefanie van der Gragt, Kika van Es en Lieke Martens na de loeizware zomer om uiteenlopende redenen af hebben gezegd voor de twee interlands, is de goedlachse Brabantse gewoon present. Of gewoon? Ze speelt met een beetje geluk aanstaande dinsdag haar honderdste interland in het stadion van haar PSV. De club waar ze als klein meisje al op de tribune zat en later ook voor speelde. Ze had in ieder geval een heerlijke aanloop naar de interlands, want ze besliste de kraker Manchester United - Arsenal met een prachtig doelpunt vlak voor tijd.

Arsenal
Eigenlijk zou ze wat rust krijgen. Maar naarmate de wedstrijd vorderde en de nul op het scorebord bleef staan, werd de drang haar toch in te brengen steeds groter. Het zegt eigenlijk alles over de enorme impact van de kleine middenvelder, die in London vaak nog net een tikkie beter en vrijer lijkt te spelen dan in Oranje. Vorige week bleek ze toch te goed om even rust te kunnen geven. Ze viel in en besliste de wedstrijd.

Kampioen Arsenal met de magische Oranje-driehoek Jill Roord, Vivianne Miedema en Van de Donk is medio oktober nog zonder puntenverlies. 'Ik frommelde hem er lekker in ja. Ik wilde niet spelen eigenlijk. We lieten zoveel kansen liggen. Het gaat heel goed met Arsenal, we zijn kampioen en willen dat ook blijven. We hebben tot nog toe alles gewonnen. Dat moet ook, je zag het vorig seizoen dat we ook zomaar met blessures te maken kunnen krijgen. Na de winsterstop werd het echt buffelen doordat we veel mensen moesten missen. Dus de les is echt geen punt te laten liggen als we compleet zijn.'

Vitamines
Bijna de helft van de basiself is er bij Oranje niet. Geen toeval natuurlijk na dat intense WK. ook de nummer 10 merkte dat de twee maanden Oranje er flink in gehakt hebben. 'Ja ik heb gelukkig wel twee weken vakantie gehad, maar dat bleek toch een beetje weinig. Het WK was geweldig, maar het was wel vechten, vechten en nog eens vechten. Ik dacht dat ik wel lekker fris kon beginnen, maar het is me tegengevallen. Ik merkte echt dat ik moe was. Ook het herstel na wedstrijden duurde gewoon duidelijk langer. Dan is het fijn als je dat kan meten. Uit testen bleek ook dat mijn vitamines niet goed waren, dat moest ik even aantoppen , ik weet niet eens of dat een Nederlands woord is trouwens. Maar goed kleine dingen, B 12, mijn ijzer, dat testen ze.' Ze lacht haar lach en de ogen twinkelen: 'Ik ben zeker niet aan het klagen, uit die testen is niet echt iets bijzonders gekomen en daarna ben ik die kleine dingetjes aan gaan pakken. Dat werkte goed.'

Vijftig meter verderop staan de fans rijendik. Ongeduldig roepen ze haar naam. Daantje is populair bij de groeiende schare Oranje-fans. Bij de trainingen de afgelopen week keek eigenlijk niemand in Zeist al meer op van verkeersregelaars, veiligheidsmensen, dranghekken. Intussen staan er bij de trainingen ook al mobiele toiletten en een kraampje met versnaperingen. Er is veel veranderd sinds Van de Donk zich voor het eerst aanmeldde bij Oranje, toen journalisten noch fans waren. Intussen gaat ze naar de honderd interlands. 'Ik ben niet zo van de cijfers. Ik denk dan alleen, ik word oud. We hebben nu deze weken ook wel een jonge groep, maar ja iemand moet de oudere zijn.'

Voor het WK vertelde ze ons dat ze wat rijper en rustiger was geworden. Dat de ervaring onvermoede plussen bracht. Maar tevreden over zichzelf is ze nooit. Zelfs een paar maanden nadat ze de WK-finale heeft gehaald, is er wel weer iets wat in haar ogen anders had gekund. 'Ik mag niet klagen, we doen het hartstikke goed. Ik vind wel dat ik ontzettend hard heb gewerkt, maar ik heb ook technische kwaliteiten. Dan denk ik soms van: dat wil ik laten zien. Ik weet niet waar dat aan ligt. Ik ga gewoon echt als een gek dat veld over. Ik zit meteen helemaal in mijn zone. In die wedstrijden zou ik misschien soms iets verstandiger kunnen zijn. Maar ja als ik dat veld in kom, ga ik. Ik hoor niemand. Van de week keken we beelden terug war je mij dan weer ziet jagen en dan zegt Sarina: 'Kijk goede pressing Daan, goede druk. maar dan zie je dat ik ga en er niemand mee gaat, die zakken wel in. Dan hebben we gewoon geluk dat de tegenstander dan niet goed genoeg is om me uit te spelen, nu heb ik hem of gaat-ie nog over de zijlijn. Maar eigenlijk moet de rest dan ook mee of anders moet ik ook lekker inzakken. Ik denk dat we het echt moeten doen en daar is Sarina het echt mee eens. Maar ja, ik ken mezelf; dan ga ik weer door op de keeper ik ren in mijn eentje als een malloot… Maar ja, daar is dan weer dat Jonge Daantje terwijl ik mezelf had beloofd dat minder te doen. Zo oud ben ik dus blijkbaar ook nog niet.'

Voor de komende twee wedstrijden is de doelstelling en verwachting natuurlijk duidelijk. 'Zo snel mogelijk scoren en dan vol doorpakken. We hebben onze eigen doelstellingen. Niet een aantal doelpunten, maar wel het werken aan ons aanvalsspel. Natuurlijk speel je het liefst tegen Duitsland of de Verenigde Staten, maar ik heb echt ook nu ontzettende zin. Er is zoveel wat beter kan en ik vind dat we vorige wedstrijd (waarin ze zelf ook een wonderschone treffer produceerden) echt bij vlagen tiki-taka-voetbal hebben laten zien. Dat lukte ons in de aanloop naar het WK zelden als tegenstanders zich in gingen graven. We zijn heel blij dat we goede resultaten neerzetten en dat het voetbal steeds beter wordt, we hebben onze eigen doelen gesteld en daar moeten we naar toe. Natuurlijk moeten we met deze groep winnen. We hebben zes punten uit twee wedstrijden. We hebben tien doelpunten voor en nul tegen. We zijn vooral kritisch en het kan toch nog beter. Nu is er weer een nieuwe stap te maken.'

• Meer over

• Nederland Vrouwen