Parma bezwijkt: een kroniek van een voetbalzwendel
De aftakeling van Parma gaat de geschiedenis in als schandvlek voor het Italiaanse voetbal. Tot het eind van het seizoen houdt de Serie A de donderdag failliet verklaarde club kunstmatig in leven. Daarna wacht het vagevuur. Over het hoe en waarom van een voetbaldrama.
Het is 18 mei 2014. Parma heeft het seizoen zojuist afgesloten als nummer zes van de Serie A. In de straten van de stad is het feest. Na jaren in de marge staat Parma weer op de voetbalkaart van Italië en zelfs Europa. De kwalificatie voor de Europa League doet de tifosi met weemoed terugdenken aan de vette jaren negentig. Toen was Stadio Ennio Tardini het theater waarin de beste voetballers ter wereld hun kunsten vertoonden. Hernán Crespo, Juan Sebastián Verón, Fabio Cannavaro, Hristo Stoichkov en Lilian Thuram; met de miljoenen van Parmalat was geen speler onhaalbaar.
Tien dagen later maakt de euforie maakt plaats voor woede. De Italiaanse voetbalbond ontzegt Parma deelname aan de Europa League vanwege een betalingsachterstand bij de fiscus. Eigenaar Tomasso Ghirardi (foto onder) ontsteekt in furie. Hij zet de club te koop en bezweert geen stuiver meer in de club te investeren.
De gebeurtenissen van eind mei zijn op in alle opzichten cruciaal voor de teloorgang die zich de afgelopen weken heeft afgetekend. Enerzijds omdat Parma beweert dat het mislopen van de Europa League-gelden in feite de definitieve doodsteek is geweest. Anderzijds omdat Parma na het afscheid van Ghirardi in handen is gekomen van schimmige figuren met duistere motieven.
In december verkoopt Ghirardi de club aan een Albanees consortium. Dat er een koper gevonden wordt is een klein mirakel. Parma is op dat moment namelijk al op sterven na dood. De Albanezen laten weten de club met een kapitaalinjectie te redden. De supporters maar vooral de spelers en medewerkers, die al sinds juli zonder salaris zitten, horen het hoopvol aan.
In december wordt er echter niets gestort en ook in januari krijgt niemand een cent. Van de Albanezen ontbreekt ieder spoor. Sterspeler Antonio Cassano (foto boven) is het dan al zat en verscheurt zijn contract. Eind januari blijkt dat de nieuwe eigenaars een toneelstukje hebben opgevoerd. Ze hebben geen moment de intentie gehad de club te helpen. Alle spelers worden te koop gezet. De citroen wordt helemaal uitgeknepen. Naar marktwaarde wordt niet gekeken. International Gabriel Palletta vertrekt voor een schijntje naar AC Milan. Talent Afriyie Acquah voor een fooi naar Sampdoria. In de laatste uren van de markt volgt het toppunt: Nicola Pozzi, een gerenommeerde spits, gaat voor duizend (!) euro naar Chievo. Pakken wat je pakken kan.
Een paar dagen later blijken de Albanezen met de noorderzon vertrokken. Ten tonele verschijnt opnieuw een twijfelachtig figuur, die de club voor één euro koopt. Een voetbalclub als Euroknaller. Giampietro Manenti (foto onder) is de nieuwe baas. De Italiaan belooft Parma te redden met miljoenen die op een Sloveense bankrekening staan. Spelers, staf en supporters horen het argwanend aan. Waarom zou iemand een rooie cent steken in een semi-failliete club, die net zijn meest waardevolle bezittingen voor een appel en een ei heeft verkocht en ook nog eens reddeloos verloren afstevent op degradatie?
De verdenkingen blijken terecht. Onder Manenti tekent zich de totale aftakeling af met elke dag een nieuw dieptepunt. Schuldeisers cirkelen als gieren boven het rottende karkas. Op alles wordt beslag gelegd. Het wagenpark, de spelersbus; zelfs de reservebank wordt opgeëist. Het trainingscomplex wordt niet meer onderhouden en omdat er geen geld is om de wasmachine te repareren, wassen de spelers hun kleren thuis. En omdat de club de kosten voor politie en elektriciteit niet kan betalen, wordt het thuisduel met Udinese afgelast. Een week later gaat ook het duel met Genoa niet door; de spelers zijn het zat en staken.
Ondertussen wordt zelfs op de auto van Manenti beslag gelegd vanwege onbetaalde boetes. De man die beloofde Parma te redden met miljoenen, blijkt niet in staat zijn eigen rekeningen te betalen. Woensdag werd hij zelfs gearresteerd op verdenking van witwassen. De arrestatie van Manenti is onderdeel van een groter onderzoek naar 'maffiapraktijken' met geld. Het sterkt de supporters van Parma in hun angsten. Zij vrezen dat hun club ten prooi is gevallen aan fraudeurs.
Hoe nu verder is de vraag. Met een noodfonds door de Serie A is Parma in staat het seizoen aan de beademing af te maken. Wat er daarna met de club gebeurt, weet niemand. Een doorstart op het tweede of derde niveau is het droomscenario, maar waarschijnlijk is dat de club verder moet bij de amateurs of zelfs helemaal verdwijnt.
Het antwoord op de schuldvraag zal naar verloop van tijd komen. Manenti en de Albanezen hebben de schijn tegen, al valt de waanzinnige schuld die de club opbouwde onder Ghirardi - in totaal bijna 220 miljoen euro - hen niet aan te rekenen. De spelers, staf en supporters van Parma zijn de grote verliezers. Zij zijn marionetten geweest in een maandenlang toneelspel met drie charlatans als regisseurs.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login