Ross Barkley, ondanks horrorblessure Rooney achterna
In de rubriek Voetbalplaatje van de Dag gaan we op zoek naar de verhalen achter de spelers op het EK. Door te grabbelen in een grote bak met voetbalplaatjes, wordt dagelijks bepaald welke speler aan bod komt. In de negende editie: Ross Barkley.
Paniek bij een jeugdinterland in het Belgische Visé. Twee spelers liggen op de grond, allebei dragen ze het shirt van Engeland. Door een botsing met teamgenoot André Wisdom breekt Ross Barkley op zestienjarige leeftijd zijn been op drie plaatsen. Uitgerekend op het moment dat een debuut in het eerste elftal van Everton aanstaande lijkt. Barkley heeft dan al vier keer op de bank gezeten bij het eerste, maar dat doet er niet toe als hij in het Belgische ziekenhuis van de dokter te horen krijgt dat zijn voetballoopbaan misschien wel over is. Nog voordat zijn carrière goed en wel is begonnen, is het einde angstaanjagend dichtbij.
De talloze busritten richting Nethelton, de plaats ten noorden van Liverpool waar de jeugdopleiding van Everton zich bevond, lijken plotsklaps voor niets geweest. Barkley traint vanaf zijn elfde bij Everton, de club die hij sinds jongs af aan steunt. Toenmalig manager David Moyes stuurt de familie Barkley kort na de ongelukkige botsing in Visé op kosten van de club naar Tenerife, om bij te komen. Niet veel later zit Moyes op de bank in huize Barkley. 'Alle kinderen uit de buurt stonden voor de deur, omdat de manager er was. Zijn bezoek gaf me weer geloof. Ik ben hem er nog dankbaar voor.'
| Leeftijd | 22 |
| Positie | Aanvallende middenvelder |
| Geboorteplaats | Liverpool |
| Clubs | Everton, Sheffield Wednesday (huur), Leeds United (huur) |
| Interlands | 22 |
De beloning voor Barkley komt er in augustus 2011 alsnog, als hij voor het eerst als basisspeler door de intimiderend smalle spelerstunnel van Goodison Park loopt. Na zo'n negen maanden revalideren maakt hij zijn debuut in de Premier League-wedstrijd tegen Queens Park Rangers. Everton heeft op dat moment met Barkley na Wayne Rooney weer een speler uit de eigen jeugd bij het eerste die de mogelijkheden heeft om een wereldtopper te worden. Wederom is het een jongen uit de buurt.
In september 2013 debuteert Barkley bij de Engelse nationale ploeg, waar Steven Gerrard zijn jonge stadgenoot onder zijn hoede neemt. 'Hij vertelde me in de spelersbus dat er niets beter is dan als lokale jongen voor je favoriete club spelen, zoals hij zijn hele loopbaan gedaan heeft.' Barkley verkiest Goodison Park voorlopig boven alles. Zijn mede-Evertonians iets te juichen geven, daar is het hem om te doen.
In zijn vrije tijd bestudeert de nog altijd maar 22-jarige middenvelder beelden. Het liefst van spelmakers. Zo is vrijwel geen enkel YouTube-filmpje van Zinedine Zidane verborgen gebleven voor Barkley. 'Nee, ik zoek niet alleen naar hoogtepunten. Ik wil dan ook zien wat hij gedurende een hele wedstrijd doet.' Is het niet Zidane, Paul Gascoigne, Paul Scholes of zijn voorbeeld Rooney van wie Barkley leert, dan is het wel bokser Mike Tyson. 'Zijn kracht spreekt me aan. Hij kende geen angst en stapte onbevangen de ring in. Die houding wil ik ook hebben op het veld.'
Barkley heeft alles om uit te groeien tot een van de bepalende spelers in de Premier League. Hij heeft alles wat Engelsen graag zien bij een aanvallende middenvelder. Techniek, een enorme drive, fysiek sterk en een gevaarlijk afstandsschot. Daarnaast is de spelmaker ook nog eens tweebenig. Regelmaat is wat ontbreekt. De ruwe diamant moet enkel nog geslepen worden, iets waar Ronald Koeman als kersvers Everton-manager na het EK mee aan de slag mag. (Bas van den Hoven)
Aanrader: onderstaande commercial over de voetbaljeugd van Ross Barkley.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login