Ruud Krol: 'Piet was uniek, als voetballer en als mens'

'Het gaat snel opeens. Dit is ontzettend triest. Het doet je beseffen hoe kwetsbaar we zijn. En dat je moet proberen te genieten van het leven. Gelukkig heb ik prachtige herinneringen aan Piet. Die koester ik.'

Het eerste spelmoment van Keizer dat Krol te binnen schiet, terugdenkend aan de gouden jaren zeventig bij Ajax, is een doelpunt in de kwartfinale van de Europa Cup 1 tegen Celtic. 'Het was een moment waarin de klasse van Piet fantastisch tot uiting kwam', gaat hij in gedachten terug naar 10 maart 1971.

'Johan speelde hem in het strafschopgebied aan en Piet draaide op geniale wijze weg bij zijn tegenstander. Zó verfijnd, zó prachtig. Daarna schoot hij, nota bene met zijn rechterbeen, hard raak in de bovenhoek. En wat ik misschien nog wel het mooiste vond, was hoe Piet na die goal juichte: in stilstand, met zijn armen recht omhoog. Ik zie hem nog zó staan. Echt schitterend.'

De treffer van Piet Keizer waaraan Ruud Krol refereert:

Keizer was al een gevestigde speler bij Ajax op de linksbuitenpositie, toen de zes jaar jongere Krol in 1970 doorbrak in Amsterdam. 'Ik werd door trainer Rinus Michels van centrumverdediger tot linksback omgevormd', herinnert Krol zich. 'Ik kwam dus achter Piet te spelen. Hij was geniaal en ook onvoorspelbaar in zijn acties, maar al snel liep onze wisselwerking als een trein. Tijdens trainingen werkten we met Piet, Johan en Gerrie Mühren eindeloos aan de ontwikkeling van mijn linkerbeen. Betere leermeesters kon ik me niet wensen.'

Ook het karakter van Keizer strekte Krol tot voorbeeld. 'Piet was een man met eigen inzichten en meningen. Die kon hij heel overtuigend overbrengen. Piet durfde zelfs de discussie aan te gaan met Michels. Nou, geloof me, dat durfde niet iedere speler. Piet kon zich dat permitteren, vanwege zijn voetbalkwaliteiten én zijn scherpe kijk op het spel. Het was prachtig om met een dergelijke persoonlijkheid samen te spelen. Piet was uniek, als voetballer en als mens.'