Simone zet verhoudingen in familie Inzaghi op zijn kop
VI-redacteur Reon Boeringa blikt vooruit op de vijfde speelronde van de Serie A, waarin Simone Inzaghi met Lazio tegen AC Milan voor de eer van zijn familie strijdt.
Lang lopen de voetballevens van Filippo Inzaghi en de drie jaar jongere Simone parallel. De Inzaghi-broers schitteren allebei in de academie van Piacenza en maken kort na hun doorbraak in de hoofdmacht van die club een transfer naar een Italiaanse topclub. Filippo in 1995 op zijn 22ste naar het dan nog zeer aansprekende Parma, Simone in 1999 op zijn 23ste naar Lazio. Kort na hun transfers maken beide broers hun debuut voor de nationale ploeg van Italië, waaraan bovenste foto rondom de interland tegen Engeland uit 2000 een prachtige herinnering is.
Daarna breekt een periode aan waarin Simone het door Filippo ingezette tempo niet meer kan bijbenen. Terwijl Filippo zich doorontwikkelt en via Atalanta Bergamo een megatransfer naar Juventus maakt, heeft Simone grote moeite zich te manifesteren bij Lazio. De jongste Inzaghi verwelkt in de schaduw van Hernán Crespo, Darko Kovacevic en Claudio López. Later wordt hij verdrongen door Tommaso Rocchi, Goran Pandev en Paolo Di Canio. Terwijl Filippo prijzen pakt en internationaal furore maakt bij alweer zijn volgende topclub - AC Milan - wordt Simone door Lazio zonder succes geparkeerd bij Sampdoria en Atalanta Bergamo.
Wie in Italië dan 'Inzaghi' zegt, refereert automatisch aan Superpippo. In een bijzin vermeldt er dan soms nog iemand dat zijn broertje al drie jaar op de transferlijst staat bij Lazio. Familiediners moeten dan pijnlijk zijn voor Simone. Waar Filippo vier volledige gangen nodig heeft om al zijn prijzen te benoemen, is jongste Inzaghi-telg bij de amuse al klaar met een landstitel en een handjevol bekers. Als de espresso geserveerd wordt, kan Simone nog pochen over zijn vier goals in de Champions League tegen Olympique Marseille. Maar als Filippo dan als uitsmijter zijn gouden plak van het WK van 2006 op tafel legt, zijn de rollen in de familie Inzaghi weer helemaal duidelijk.
In 2010 stopt de gedesillusioneerde Simone op 34-jarige leeftijd met voetballen, liefst twee jaar eerder dan zijn drie jaar oudere broer.
Wanneer de broers de korte broek verruilen voor trainerskostuum, verandert er aanvankelijk niets aan de rolverdeling in de familie. Als Filippo in 2014 wordt benoemd tot coach van AC Milan, is Simone al jaren jeugdtrainer bij Lazio, zonder directe uitzichten op positieverbetering. Maar de verhoudingen verschuiven in zijn voordeel. Want Filippo wordt al na een jaar ontslagen bij Milan, waarna Simone in het voorjaar van 2016 wordt aangesteld als interim-trainer van Lazio. Later wordt die tijdelijke aanstelling omgezet in een permanente, met dank aan de grillen van Marcelo Bielsa. Daarmee staat Simone eindelijk op een hoger podium dan zijn broer, die in de hoop op eerherstel dan helemaal is afgezakt naar derdedivisionist Venezia.
Vanavond tijdens Milan - Lazio komen alle verhaallijnen samen. De club waar Filippo als spits uitgroeide tot legende maar als trainer mislukte, tegen de club waar Simone als speler nooit slaagde maar als coach eindelijk uit de schaduw van zijn broer trad.
Het woord der Inzaghi's is daardoor nu aan Simone. Vanavond ligt de eer van de familie - voor het eerst - in zijn handen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login