Spanje op basis van historie topfavoriet bij Confed Cup

Brazilië was in 1997 de eerste deelnemer die erin slaagde na het winnen van de wereldtitel en het eigen continentale kampioenschap ook de Confederations Cup te winnen. De Goddelijke Kanaries hadden in 1994, geïnspireerd door het nauwelijks af te stoppen aanvalsduo Bebeto en Romário, het WK in de Verenigde Staten gewonnen en waren drie jaar later op de Copa América in Bolivia voor zover mogelijk nog sterker dan drie jaar terug.

Met Wereldvoetballer van het Jaar Ronaldo als nieuwe aanvalspartner van de inmiddels 31 jaar oude Romário won Brazilië alle zes wedstrijden op het continentale toernooi van Zuid-Amerika. Mede dankzij vijf treffers van Ronaldo en drie van Romário scoorde de regerend wereldkampioen 22 keer in zes duels, terwijl daar slechts drie tegengoals tegenover stonden. Met de twee legendarische aanvallers in de gelederen trad Brazilië een half jaar later op de Confederations Cup in Saudi-Arabië dan ook aan als absolute titelfavoriet. Die reputatie bleek gerechtvaardigd, want na een 2-0 zege in de halve finale op Tsjechië – Ronaldo en Romário scoorden beiden één keer – verpletterde Brazilië Australië in de finale met 6-0. O Fenomeno en Baixinho maakten beiden een hattrick.

Vier jaar later was Frankrijk de tweede deelnemer in de historie van de Confederations Cup die als continentaal en wereldkampioen begon aan het kampioenenbal voor landenteams. Met baltovenaar Zinedine Zidane als middelpunt van een ijzersterk elftal was Frankrijk tijdens het WK 1998 en het EK 2000 in Nederland en België als overwinnaar uit de strijd gekomen.

Met de nog jonge aanvallers Thierry Henry en David Trezeguet als speerpunten leunden de Fransen vooral op het defensieve geraamte dat bestond uit Fabien Barthez, Lilian Thuram, Marcel Desailly, Laurent Blanc, Bixente Lizarazu, Didier Deschamps, Emmanuel Petit en later Patrick Vieira.

Hoewel veel van hen ontbraken op de Confederations Cup van 2001 waren Les Bleus op het toernooi in Japan en Zuid-Korea in de halve finale met 2-1 sterk voor Brazilië (een jaar later wereldkampioen) en was ook gastland Japan in de eindstrijd niet opgewassen tegen de regerend Europees en wereldkampioen (1-0). Twaalf jaar later is Spanje als kampioen van de wereld en Europa eveneens de gedoodverfde favoriet voor de eindzege. Weliswaar zijn er met Brazilië, Italië en Uruguay drie geduchte uitdagers aanwezig op de voorloper van het WK van volgend jaar, maar zij reizen alle drie af naar de Confederations Cup met een beschadigd blazoen.

Brazilië won sinds de aanstelling van bondscoach Luiz Felipe Scolari slechts twee van zijn zeven interlands, terwijl Uruguay in de Zuid-Amerikaanse kwalificatiereeks al twintig punten liet liggen en met een vijfde plaats nog allerminst zeker is van een WK-ticket.

Italië lijkt gezien de finaleplaats op het EK 2012 in Oekraïne en Polen nog de gevaarlijkste outsider voor de titel. Spanje rekende een jaar geleden evenwel keihard af met de titelaspiraties van de Azurri, door in de finale in Kiev betoverend combinatievoetbal op de mat te leggen en de viervoudig wereldkampioen op een 4-0 nederlaag te trakteren.

Tel daarbij op dat Xavi en consorten op eindtoernooien sinds de 1-0 nederlaag tegen Zwitserland op het WK 2010 al twaalf wedstrijden ongeslagen zijn en er is maar één conclusie mogelijk: niet staat het completeren van de trilogie door La Fúria Roja in de weg. (Tim Vos)