'Sulejmani en Pranjic snakken naar elkaar'
Een van de grootste raadsels van het bijna voorbije voetbalseizoen is de gedaanteverwisseling van Miralem Sulejmani (foto). Waar is hij gebleven, die onbevangen avonturier van SC Heerenveen, de plaag van iedere vijandige defensie in het seizoen 2007/08? Er waren schaarse momenten dat de Servische wervelwind weer even opstak, de laatste maanden. Slechts enkele keren gebeurde dat in de Amsterdam Arena, iets vaker had het plaats op het trainingsveld náást de thuishaven van Ajax. Dan stond de ware Sulejmani op, dribbelend als op de pleintjes van Belgrado, dartelend zoals hij dat namens Heerenveen zo vaak deed. Niet te stoppen.
Op die momenten werd duidelijk dat Sulejmani veruit de meest begaafde voetballer in de selectie van Ajax is. Met de beste techniek, de zuiverste trap en het hardste schot. Meer dan eens leverde hij enkele dagen na zo'n training een draak van een wedstrijd af. Onbegrijpelijk, voor hem hemzelf, voor coach Marco van Basten en voor iedereen die hem eerder in de luwte van het trainingsveld bezig had gezien. Feitelijk stond Sulejmani dit seizoen model voor Ajax. Kwaliteit is er genoeg in de selectie, op het veld was dat veel te weinig te zien. Dat mogen de spelers en bovenal de eindverantwoordelijke Van Basten zichzelf na een mislukte jaargang kwalijk nemen.
Voor Sulejmani gelden enkele excuses. Eerst was er die valse start, vanwege een knieblessure die hij uit Heerenveen had meegenomen. Pas in de eindfase van de voorbereiding stroomde hij in. Al in de derde competitiewedstrijd (uit tegen Feyenoord) raakte de aanvaller opnieuw geblesseerd, aan een hamstring. Het wierp hem twee maanden terug, gevolgd door een serie korte optredens op halve kracht. Pas tijdens de winterstop trainde Sulejmani bij Ajax voor het eerst volle bak en pijnvrij mee. In de Algarve was dat, waar de Amsterdamse club zich voorbereidde op de tweede seizoenshelft. Wat in het zuiden van Portugal opviel, was de extra aandacht die Van Basten hem schonk. Sulejmani is een speler naar het hart van de trainer, die een voorkeur heeft voor rasvoetballers.
Later verflauwde die aandacht weer, een psychologisch onhandige zet van Van Basten. Sulejmani gedijt het best als hij wordt gekoesterd, zoals zijn toenmalige trainer Gertjan Verbeek dat deed bij SC Heerenveen. 'Ik ben niet de meest joviale, sociale Henk', zei Van Basten onlangs over zichzelf op de Amsterdamse televisiezender AT5. Daarin is hij een tegenpool van Sulejmani. Die wil niets liever dan sociale en joviale mensen om zich heen. Bij Ajax trekt hij zich op aan Darko Bodul, zijn boezemvriend en huisgenoot. In Heerenveen vervulde Danijel Pranjic de rol van steun en toeverlaat en eigenlijk is dat nog steeds het geval. Enkele maanden geleden was ik bij Sulejmani en Bodul over de vloer en drie keer ging de telefoon. Driemaal Pranjic. Dat was zo'n beetje het daggemiddelde, vertelde Sulejmani.
Met weemoed sprak hij daarna over de wisselwerking met Pranjic in het Abe Lenstra Stadion. Ze versterkten elkaar en daarmee hun elftal. Liever gisteren dan vandaag herstellen de twee linkspoten die band. Samen stonden ze op het eerste verlanglijstje van Van Basten, na diens aanstelling als trainer van Ajax. Een dubbelslag bleek te duur voor de Amsterdammers en de Siamese tweeling, zoals Pranjic het onlangs omschreef, werd gescheiden. Als Ajax slim is, waagt het komende zomer een nieuwe kans.
Het Amsterdamse losse zand heeft een bindmiddel nodig, Sulejmani en Pranjic snakken naar elkaar en Van Basten bleek op eigen kracht niet in staat zijn meest begenadigde voetballer te laten renderen. De penningmeester van SC Heerenveen kan zich alvast in de handen gaan wrijven. Het dure leergeld van Van Basten zal opnieuw naar Friesland moeten vloeien.
Simon Zwartkruis