Terugblik op Serie A seizoen 2002/03
Op een beslissingswedstrijd om degradatie na zit het seizoen in de Serie A erop. Voor VI.nl aanleiding terug te kijken
De winnaar: JuventusEigenlijk is het totale Italiaanse voetbal de winnaar van dit jaar. Met drie ploegen bij de laatste vier in de Champions league is de schande van de voorbije jaren uitgewist. Juventus staat model voor de wederopbouw. De 27ste landstitel in de clubhistorie en de Europese finaleplaats maken van Juventus de winnaar van het jaar. Met dank aan succescoach Marcello Lippi, die het smeden van een hecht collectief tot handelsmerk heeft gemaakt. De slechtste: AS RomaDe landskampioen van 2001 speelde geen enkele rol van betekenis. Trainer Fabio Capello is de grip op zijn elftal volledig kwijt. AS Roma is een verzameling omhooggevallen vedetten zonder ambities. Al vroeg in het seizoen op onoverbrugbare achterstand gezet en dan ook de enige overgebleven kans op een klein succes (de Coppa Italia) verkwanselen. Roma heeft behoefte aan nieuw elan, in en naast het veld.
De verliezer: InternazionaleInter smacht naar het eerste landskampioenschap sinds 1989. Met de Argentijnse trainer Héctor Cúper was succes verzekerd, maar Inter strandde opnieuw. De club had niet eens zon slecht seizoen, maar troostprijzen worden niet vergeven. Tweede in de Serie A en halve finalist in de Champions League: volgend seizoen een nieuwe kans, ongetwijfeld ingegeven door nieuwe aankopen. De meest waardevolle: Pavel NedvedDe Tsjech Pavel Nedved is onmisbaar voor Juventus. De dynamiek van de superprof op het middenveld slaat over op de rest van het elftal. Nedved is een alleskunner. Hij pakt ballen af, strooit met passes, heeft een ziedend schot in de benen en assisteert de spitsen waar nodig. Nedved volgde ooit de artiest Zidane op, maar is een heel andere speler. Een speler die ieder team naar prijzen leidt.
De revelatie(s): Adriano/Adrian MutuSamen maakten ze 32 treffers voor Parma: de Braziliaan Adriano en de Roemeen Adrian Mutu. Het meest succesvolle aanvalsduo van Parma ooit in de Serie A. Bovendien waren zij er in grote mate verantwoordelijk voor dat Parma het eigen doelpuntenrecord op het hoogste niveau aanscherpte. Ze stonden als beloften te boek, maar de twee makkelijk scorende aanvallers vestigden hun naam voorgoed. De doorbraak: Italiaans talent Er is weer Italiaans talent! Na een aantal mindere jaren vestigden enkele nieuwe namen de aandacht op zich. Nicola Legrottaglie (Chievo), Fabrizio Miccoli (Perugia) en Antonio Di Natale (Empoli) vielen in positieve zin op bij hun clubs en kregen als beloning een uitnodiging voor de nationale ploeg. De drie voldeden zelfs in hun eerste interlands. Italië heeft weer hoop. De tegenvaller: RivaldoRivaldo kwam als wereldkampioen naar AC Milan, maar druipt als mislukte aankoop af. De Braziliaan wil na één seizoen alweer weg. De concurrentie was groot, maar met zijn kwaliteiten had Rivaldo veel meer moeten betekenen voor Milan dan hij heeft gedaan. Nooit was er de vorm, nooit leek de overtuiging te willen slagen aanwezig. Aan deze Rivaldo beleeft niemand plezier.
De topscorer: Christian VieriEven lonkte het aloude Italiaanse topscorersrecord (33 treffers in één seizoen) van Antonio Valentin Angelillo, maar een nieuwe blessure doorkruiste de ambitieuze plannen van Christian Vieri. De spits van Internazionale is de beste doelpuntenmaker van Italië van deze tijd, maar hij bleef steken op 24. Een prachtig aantal, maar bleef Vieri maar eens 34 wedstrijden fit. Dan sneuvelen alle records.