Transferkoning en PSV-opponent Inter stelt teleur
Internazionale is als groepsgenoot van PSV terug in de Champions League, maar voorlopig verdient de Serie A de volle aandacht van de Milanezen. Dit seizoen is tot dusver een herhaling van zetten: na een veelbelovende transferperiode kan Inter niet aan de verwachtingen voldoen.
Een slapende reus. Dat was de benaming die Tottenham Hotspur-verdediger Eric Dier na de loting gaf aan Internazionale, samen met Barcelona en Spurs de zware tegenstanders van PSV. Die kwalificatie doet recht aan de grandeur en status die de Champions League-winnaar van 2010 nog altijd bezit, maar het is de vraag of de reus ooit nog wakker zal worden.
Na het behalen van de triple, alweer acht jaar geleden, zette Inter evenals stadgenoot AC Milan een vrije val in. Die lijkt voor beide clubs gestopt, maar de verwoede pogingen om op zijn minst mee te draaien in de Italiaanse top lopen de laatste jaren op weinig uit.
Dat ligt niet aan het huidige technische beleid. Inter heeft de zaken eindelijk goed voor elkaar. Na het vertrek van José Mourinho in 2010 sleet Inter liefst elf trainers en Luciano Spalletti is hard op weg om het langste aan te blijven van hen allen. Bovendien maakte Inter net als voorgaande jaren indruk op de transfermarkt.
Hoewel Juventus en AS Roma respectievelijk circa drie en twee keer zoveel uitgaven als Inter, hebben de Nerazzurri de meeste directe versterkingen gehaald. Stefan de Vrij en Kwadwo Asamoah kwamen transfervrij, het Argentijnse toptalent Lautaro Martínez kostte 'slechts' zestien miljoen euro. Alleen Radja Nainggolan was duur: 38 miljoen euro. Daardoor heerst in Italië de overtuiging dat Inter nu mogelijk wél met Juventus kan strijden om de landstitel.
Vorig seizoen zag de pragmatische Spalletti zich genoodzaakt ouderwets defensief en nihilistisch voetbal te spelen met Inter, waarbij de pure afmaker Mauro Icardi vaak aan een moment genoeg had om een minimale zege uit het vuur te slepen. Door die gok sloopt Inter in de wintermaanden zelfs naar de koppositie, waar de ploeg vervolgens juist weer met veel kabaal van af donderde.
Door de aanwinsten heeft Spalletti meer mogelijkheden om te voorkomen dat tegenstanders zich succesvol instellen op zijn elftal. Maar tot dusver worstelt de trainer met de invulling. Tijdens de seizoenstart tegen Sassuolo (1-0 verlies) creëerde Inter net als vorig jaar weinig in het vertrouwde 4-2-3-1-systeem. In de tweede speelronde gaf de ploeg in een formatie met drie verdedigers, waarvan de scorende De Vrij het middelpunt was, een 2-0 voorsprong uit handen tegen Torino (2-2).
Terwijl Inter direct resultaat nodig heeft, maar net als Napoli en AS Roma geduldig moet schaven aan een evenwichtige selectie en herkenbare speelwijze, blijft Juventus groeien als kool. Door de zeven achtereenvolgende landstitels en de regelmatige prestaties in Europa van Juventus blijft er sprake van denivellering tussen de topéén en de rest in Italië. Wat rest voor Inter is hoop en volharding. Een combinatie van kwaliteit, geluk en met name geduld moet de reus wakker kussen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login