'Tweede Divisie is een ratjetoe met al die speeltijden'

'Het is net Cheers hier', merkt Du Chatinier op als hem gevraagd wordt naar het verschil tussen vroeger en nu. 'Je loopt binnen en je ziet dezelfde mensen aan de bar zitten. De eerste keer dat ik hier trainer was, vond ik het intiemer. Nu train en speel je een beetje tussen de grote bedrijven in. Het is dat ik zo'n parkeerpasje heb, want een parkeerplek zoeken voor je auto is een drama hier.'

Het is Du Chatinier ten voeten uit. De knipoog is altijd aanwezig. Bovenal heeft de ervaren trainer lol in zijn werk en dat straalt hij maar wat graag uit. 'Ik heb het naar mijn zin hoor. Twee dagen voor de voorbereiding startte, belde AFC me plotseling. Nee, ik wil niet weten wat er fout is gelopen tussen de club en mijn voorganger Bart Logchies. Veel mensen voelen de behoefte me dat te vertellen, maar ik kan er niks mee, dus hoef ik het ook niet te horen. Ik ben ook wel eens ontslagen of heb iemand opgevolgd die ontslagen werd. Het klinkt hard en lullig, maar zo gaat dat.'

Trainer in ruste was hij plotseling en dat duurde hem veel te lang. De lokroep uit Amsterdam kwam dan ook als geroepen. 'Om nou alleen maar op mijn grasmaaier te zitten met een sigaar in mijn mond, dat vind ik ook niks. Lekker wat te doen hebben en ik ben gelijk weer een beetje in beeld. Ze zoeken bij het Nederlands elftal nog een paar assistenten toch? Hans van Breukelen woont hier om de hoek, ik verwacht hem wel een dezer dagen, haha.'

Moeilijke landen
Interesse was er volgens hem altijd wel. 'Ik heb aanbiedingen zat gehad', bekent Du Chatinier. 'Maar allemaal uit van die moeilijke landen. Mali, Oeganda, dat soort bestemmingen. Daar is een negatief reisadvies voor en dan zou ik er heen moeten. Bovendien heb ik een grote kale kop en die valt overal op. Als je daar een keer verliest, gaat die kop eraf. Daar heb ik helemaal geen zin meer in.'

Van rustig werken bij AFC is overigens nooit sprake. Dat weet de ex-prof als geen ander, 'Nederland heeft zeventien miljoen bondscoaches, AFC heeft ook heel veel coaches. De crème de la crème van het Amsterdamse voetbal loopt hier rond en ze vinden er allemaal wat van. Ze weten het allemaal beter, maar daar lig ik niet meer wakker van. Die tijd is geweest.'

Met AFC kende Du Chatinier een keurig begin. 'Je kan slechter starten, maar we gaan nog wel een paar deuken oplopen hoor. Daar ben ik helemaal niet bang voor. We willen in het linkerrijtje eindigen, maar wij hebben nog geen zaterdagclub gehad als tegenstander. Die schat ik toch hoger in. Met name Katwijk, HHC Hardenberg, Spakenburg en Kozakken Boys. Daar hebben ze veel meer budget en mogelijkheden. Tegen Kozakken Boys verloren we laatst in de beker.'

AFC heeft zich altijd laten horen als fervent tegenstander van de Tweede Divisie. Hoewel de spelersgroep gewoon strijdt voor de punten, blijft de afkeer binnen de club bestaan. Ook Du Chatinier is niet onder de indruk. 'Die hele Tweede Divisie vind ik niks. Het is een ratjetoe met al die verschillende speeltijden. Ik vind het tamelijk bizar allemaal eerlijk gezegd. Eigenlijk vind ik het gewoon een beetje lachwekkend. Bij de KNVB denken ze iedere keer opnieuw het wiel uit te vinden. Nou, dat hebben ze jaren geleden al eens gedaan. Weet je, het is net als met kleding. Het is maar wat er in de mode is. Dan weer broeken met lange pijpen, dan weer korte rokjes. In Amsterdam zit niemand te wacht op wedstrijden tegen UNA en HHC Hardenberg. Met alle respect en ik heb niets tegen die clubs, maar hier willen ze Amsterdamse derby’s. Ik snap dat wel.'