Van Kevin-Prince Boateng tot Davids: elf 'oude' Barça-aankopen
Barcelona heeft dinsdag Kevin-Prince Boateng gepresenteerd. De 31-jarige Ghanees komt op huurbasis over van Sassuolo en moet in Camp Nou gaan fungeren als stand-in voor Luis Suárez in de punt de van de aanval. Zo vaak gebeurt het niet dat de Catalaanse grootmacht een speler op leeftijd aantrekt. VI stelde een elftal samen van andere oudjes die nog een transfer naar Barcelona verdienden.
Doel: Claudio Bravo
Een van de vijf keepers die op hun dertigste nog een transfer naar Barcelona verdienden. Van dat vijftal was Claudio Bravo echter verreweg de duurste. De Chileen kwam in 2014 voor twaalf miljoen euro over van Real Sociedad om samen met Marc-André ter Stegen om de erfenis van Víctor Valdés te strijden. Bravo fungeerde twee seizoenen lang als eerste keus in La Liga – Ter Stegen keepte in de bekerduels en de Champions League - voordat hij in 2016 aan Manchester City werd verkocht. Barça, dat met Bravo onder de lat twee keer kampioen werd, maakte nog winst op hem ook: zes miljoen.
Andere keepers die na hun dertigste verjaardag nog naar Barcelona gingen: Ruud Hesp (31), Roberto Bonano (31), Rüstü Reçber (30) en José Manuel Pinto (32).
Rechtsback: Lilian Thuram
Hij was al centrale verdediger, want immers al 34 jaar oud, maar in dit elftal staat Thuram op de positie die hij in zijn jongere jaren bekleedde. De Franse recordinternational was in de zomer van 2006 een van de Europese sterren die bij Juventus vertrok wegens de gevolgen van het Calciopoli-schandaal en streek samen met Gianluca Zambrotta neer in Camp Nou. Ondanks concurrenten als Carles Puyol en Rafael Márquez speelde Thuram nog 58 officiële duels voor Barça in de laatste twee jaren van zijn loopbaan. In die periode won het Barça van Frank Rijkaard alleen een Spaanse Super Cup.
Centrale verdediger: Laurent Blanc
Een van de vele aankopen in de zomer van 1996. Blanc kwam op voorspraak van Johan Cruijff naar Camp Nou, maar toen hij eenmaal arriveerde was Cruijff vertrokken. De dertigjarige verdediger had indruk gemaakt bij het AJ Auxerre van de legendarische Guy Roux, waar hij als opvolger van Frank Verlaat een belangrijk aandeel had in de Franse dubbel. Door blessures had Blanc een beperkt aandeel in het winnen van de Copa del Rey en de Europa Cup II. Een jaar na zijn komst – en een jaar voor het veroveren van de wereldtitel met Frankrijk – vertrok hij naar Olympique Marseille.
Centrale verdediger: Jérémy Mathieu
De derde Fransman in deze achterhoede op leeftijd. De komst van de linksbenige Mathieu deed in 2014 de nodige wenkbrauwen fronsen. Barcelona telde immers twintig miljoen euro neer, terwijl hij al dertig jaar oud was. De 1 meter 89 lange verdediger had zijn sporen in La Liga toen al lang en breed verdiend als linksback of centrale verdediger bij Valencia. In drie seizoenen speelde Mathieu in totaal 91 duels in alle competities, maar onomstreden was hij nooit. In 2017 vertrok hij naar Sporting Portugal, twee landstitels, drie Spaanse bekers, een Champions League en een wereldtitel voor clubs rijker.
Linksback: Sylvinho
In 2004 gehaald als concurrent voor Giovanni van Bronckhorst op de linksbackpositie. De voormalig speler van Arsenal was toen al dertig jaar oud, maar bewees dat trainer Frank Rijkaard er goed aan deed hem voor een schijntje op te pikken bij Celta de Vigo. De ervaren Braziliaan speelde in vijf seizoenen lang niet alles, maar bleef tot zijn 35ste een gewaardeerde kracht in Camp Nou en won er tal van prijzen: drie landstitels, een Copa del Rey en twee keer de Champions League. De gewonnen CL-finale van 2009 was zijn laatste Barça-optreden voordat hij naar Manchester City vertrok.
Rechtshalf: Arturo Vidal
Gehaald als opvolger voor een van die andere opmerkelijke aankopen van de laatste jaren: Paulinho. Waar de Braziliaanse middenvelder in 2017 nog 29 jaar oud was toen hij voor veertig miljoen euro uit China werd gehaald, kostte de twee jaar oudere Vidal afgelopen zomer achttien miljoen euro. De Chileense kuitenbijter was bij Bayern München en Juventus jarenlang een vaste waarde op het middenveld, maar had in de eerste seizoenshelft moeite om een plek in de basis te veroveren bij Barcelona. Het leidde tot de nodige frustratie, maar Vidal lijkt zijn plek te hebben gevonden.
Centrale middenvelder: Demetrio Albertini
Kwam in de winter van 2005 naar Camp Nou en bleef uiteindelijk maar een half jaar voordat hij een punt achter zijn loopbaan zette. Albertini was al 33 jaar oud en had eerder in het seizoen 2002/03 al in Spanje gevoetbald voor Atlético Madrid. De Italiaanse routinier was echter vooral bekend wegens zijn lange periode bij AC Milan, waar hij jarenlang het spel verdeelde op het middenveld en tal van prijzen veroverde en nog samenspeelde met Rijkaard. Met Barça voegde hij nog een landstitel toe aan zijn indrukwekkende palmares, maar met vijf La Liga-duels was de bijdrage van Albertini minimaal.
Linkshalf: Edgar Davids
Davids was al bijna 31 toen hij in de winter van 2004 overkwam naar Barcelona, maar maakte desondanks in korte tijd een onuitwisbare indruk. Rijkaard gaf opdracht zijn voormalige ploeggenoot bij Ajax van Juventus te huren om zijn dolende elftal van een broodnodige impuls te voorzien. De Pitbull bleek precies de speler te zijn die de Blaugranas nodig hadden. Barcelona eindigde in La Liga uiteindelijk nog als tweede achter kampioen Valencia en zou vervolgens grote successen vieren met Rijkaard aan het roer. Davids speelde de jaren erna nog voor Inter, Tottenham Hotspur en Ajax.
Rechterspits: Kevin-Prince Boateng
Zoals gezegd de nieuwste aanwinst van dit elftal met spelers die nog op latere leeftijd een transfer naar Barcelona verdienden. De 31-jarige halfbroer van Bayern-verdediger Jérôme Boateng speelde pas sinds de zomer voor Sassuolo, waar hij na een prima seizoen op het middenveld bij Eintracht Frankfurt als spits fungeerde. In die rol viel hij blijkbaar op bij de Catalaanse clubleiding, dat op zoek was naar een vervanger voor de verkochte Munir El Haddadi. Als de samenwerking bevalt, kan Barcelona de optie tot koop lichten op de Ghanees, die eerder in Spanje al voor Las Palmas speelde.
Centrumspits: Henrik Larsson
Misschien wel het beste voorbeeld van een speler die in de herfst van zijn carrière nog van grote waarde was voor Barcelona. Larsson was al 32 toen hij in 2004 transfervrij overkwam van Celtic, waar hij jarenlang de doelpunten aaneen had geregen. In Camp Nou was de Zweedse ex-Feyenoorder een stuk minder vaak trefzeker, maar niet minder waardevol. Als stand-in van de Kameroener Samuel Eto'o of als supersub kwam hij in twee seizoenen tot negentien goals in 59 officiële duels. Bovendien stond hij in de CL-finale van 2006 aan de basis van beide goals. Daarna vertrok Larsson naar Helsingborgs IF.
Linkerspits: Hristo Stoichkov
Een zeer gewaardeerd lid van het Dream Team dat in de eerste helft van de jaren negentig de dienst uitmaakte in Spanje en in 1992 de Europa Cup I won. Stoichkov vertrok in 1995 vervolgens naar Parma waar hij zijn bij Barcelona opgebouwde reputatie als Europese topspeler nooit helemaal waarmaakte. Ook zijn terugkeer in 1996 in Camp Nou werd geen succes. De licht ontvlambare Bulgaarse vedette was toen nog altijd maar dertig jaar oud en scoorde ook nog zeven keer in La Liga, maar de glans was er wel vanaf. Na de komst van Louis van Gaal in 1997 was zijn rol uitgespeeld.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login