VI Flashback: hoe Guardiola Mourinho vernederde in El Clásico

Maandagavond 29 november 2010 moet voor Real Madrid-trainer José Mourinho de avond worden van zijn glorieuze rentree in Camp Nou, waar hij van 1996 tot 2000 werkte als trainer van Barcelona B en assistent-trainer van het eerste elftal. Mourinho heeft zes maanden eerder de Champions League gewonnen met Internazionale, en is zijn dienstverband in Madrid begonnen met tien overwinningen en twee gelijke spelen. Als koploper reist De Koninklijke met vertrouwen af naar de aartsrivaal.

Ook bij Barcelona is het vertrouwen groot. Onder Pep Guardiola zijn de Catalanen het seizoen ervoor overtuigend kampioen geworden. De uitschakeling in de halve finale van de Champions League door Mourinho's Inter heeft de ploeg echter pijn gedaan en dus is Barça gebrand op revanche. En revanche krijgen ze.

Vanaf minuut één waait er een wervelwind door Camp Nou. In een ongekend hoog tempo laat Barcelona de bal rondgaan, met als gevolg dat de schier onpasseerbare defensie van Real binnen zeventien minuten al twee treffers moet incasseren. De bezoekers krijgen er geen voet tussen en worden onder toeziend oog van wereldwijd zo'n vierhonderd miljoen voetballiefhebbers van het kastje naar de muur gestuurd.

De thuisploeg laat zijn gasten in de rust vijftien minuten bijkomen, maar neemt na de hervatting geen gas terug. Sterker nog: Barcelona schakelt nog een tandje bij. Een ongrijpbare Lionel Messi laat David Villa twee keer scoren. Het leidt tot grote irritaties bij de Madrileense topclub. Cristiano Ronaldo laat zich gaan tegen Guardiola en Sergio Ramos pakt rood. Invaller Jeffrén verzorgt vervolgens ook nog het slotakkoord: 5-0.

Een uitslag waar de bezoekers nog goed mee wegkomen. Desalniettemin ontploft Camp Nou na het laatste fluitsignaal en de voetbalwereld ontploft mee. Superlatieven schieten tekort, vergelijkingen met het Dream Team onder leiding van Johan Cruijff vliegen door de lucht. Ook de spelers zelf zijn er ondersteboven van. Xavi, in totaal goed voor 743 wedstrijden in het shirt van Barcelona, is duidelijk: 'Het is de beste wedstrijd uit mijn carrière.' Villa noemt het 'een van de meest emotioneel beladen avonden in mijn tijd bij Barcelona.' Tot op heden is het de grootste nederlaag in de carrière van Mourinho als manager.

Dat het Barcelona van Guardiola sterk is, was al duidelijk, maar deze galavoorstelling gaat het voorstellingsvermogen te boven. Vijf doelpunten maken tegen een team van Mourinho is niet langer ondenkbaar. Het voetbal is veranderd. De Portugese toptrainer kookt van woede maar bezorgt zijn spelers achteraf in de kleedkamer kippenvel, zo beschrijft reservedoelman Jerzy Dudek later in zijn biografie.

'Het was een totale chaos in de kleedkamer. Sommigen waren aan het huilen, sommigen waren doelloos aan het rondlopen en anderen keken naar de grond. Toen kwam Mourinho binnen en nam het woord. "Ik weet dat dit jullie pijn doet. Voor de meesten van jullie is het waarschijnlijk de grootste nederlaag uit je loopbaan. Zij juichen alsof ze kampioen geworden zijn, maar het is maar één wedstrijd. Er is nog een lange weg te gaan. Morgen geef ik jullie een vrije dag, maar ik wil niet dat jullie thuis blijven zitten. Neem je familie, kinderen of vrienden mee en maak een wandeling door de stad. Laat de mensen zien dat je je niet laat kennen. Iedereen zal het over onze nederlaag hebben, maar verschuil je niet. Laat zien dat je ballen hebt." Het was de eerste keer dat ik begreep hoe belangrijk psychologie is in de sport', vertelt Dudek.

Zes jaar en vier dagen later treffen beide ploegen elkaar opnieuw in Barcelona. Opnieuw begint Real Madrid het duel als koploper en Barcelona als nummer twee. Dit keer zonder Guardiola en Mourinho, die inmiddels in Manchester zitten, zonder Jeffrén, die zijn wedstrijden tegenwoordig voor het Belgische Eupen speelt en zonder Xavi, maar met Messi en Ronaldo. (Lentin Goodijk)

• Meer over

• Real Madrid
• Barcelona
• LaLiga 2016/2017
• Barcelona - Real Madrid (1-1)