VI Flashback: Taffarel bezorgt Oranje 'penaltytrauma'
Het Nederlands elftal staat zaterdag om 22.00 uur voor de vijfde keer oog in oog met Brazilië op een WK. Waar het nu een troostfinale betreft, stuitte Oranje zestien jaar geleden op de Goddelijke Kanaries in de halve finale van het WK 1998. VI.nl blikt terug op de kraker in het Franse Marseille, waar een penaltytrauma werd geboren.
Op 7 juli 1998, 21.00 uur ging de halve finale tussen Nederland en Brazilië van start. Het zou een lange, voor Nederlandse begrippen teleurstellende, avond worden. 'Als we ooit de kans hadden de wereldtitel te pakken, was het nu', verhulde aanvoerder Frank de Boer destijds zijn teleurstelling niet.
'We hebben vooral na de rust gedomineerd en na de 1-1 was het wachten op de knock-out. Hup, druk zetten en afmaken die hap, dacht ik. Helaas.'
Het waren niet de Braziliaanse sterspelers, zoals Roberto Carlos (Real Madrid), Rivaldo (Barcelona), Ronaldo (Internazionale), en evenmin de Nederlanders Patrick Kluivert (AC Milan), Dennis Bergkamp (Arsenal), Edgar Davids (Juventus) en Michael Reiziger (Barcelona) die de hoofdrol voor zich opeisten. Het was de 32-jarige doelman van Atlético Mineiro, Cláudio Taffarel, die zich op deze avond onsterfelijk maakte.
Ronaldo
In het Stade Vélodrome in Marseille vond Rivaldo kort na rust de wederom weergaloze Ronaldo met een steekbal vanaf links. Phillip Cocu hing nog wel aan het geel-groene shirt en de blauwe broek van de spits, maar kon niet voorkomen dat de Braziliaan de 1-0 door de benen van Edwin van der Sar tikte.
Er werd eerder in het toernooi nog aan hem getwijfeld - hij scoorde te weinig volgens zijn criticasters - maar hij haalde in één klap alle twijfels weg: hij koos zijn moment en de oud-spits van PSV bleef koelbloedig. Het gevaar van de kant van Nederland kwam voornamelijk vanaf het hoofd van Patrick Kluivert. De spits werd veelvuldig gezocht en ook gevonden. De meeste kopballen misten echter doel. Tot de 88e minuut.
Cocu hield de bal in Nederlands bezit met een tackle, waardoor de bal in de voeten van Ronald de Boer terecht kwam. Hij gooide de bal vanaf de rechterkant in het strafschopgebied, waar Kluivert en de ingevallen Pierre van Hooijdonk klaarstonden om het projectiel tegen de touwen te mikken. Van Hooijdonk diende als bliksemafleider, trok twee verdedigers met zich mee, waardoor die andere aanvaller dan eindelijk raak knikte.
Na de gelijkmaker van Kluivert had Nederland nog een strafschop moeten krijgen. Pierre van Hooijdonk werd opzichtig naar de grond getrokken door Junior Baiano, maar scheidsrechter Ali Mohamed Bujsaim liet doorspelen. Jaren later heeft de Braziliaanse verdediger in gesprek met Van Hooijdonk ook toegegeven dat hij destijds een ovetreding maakte. 'Toen zei hij wat ik eigenlijk al jarenlang wist, namelijk dat het een honderd procent strafschop was', aldus Van Hooijdonk.
In de bedongen verlenging gebeurde er vrij weinig, waardoor er strafschoppen aan te pas moesten komen om een winnaar aan te wijzen. Ronaldo, Frank de Boer, Rivaldo, Bergkamp en Emerson schoten achtereenvolgens raak, waarna het de beurt was aan Phillip Cocu. Je zag hem twijfelen. Hij nam een aanloop, ging terug om de bal (desgevraagd) nog net even wat beter neer te leggen en schoot de bal richting de rechterhoek. Daar lag echter die dekselse Taffarel om de bal uit het doel te tikken.
Koekenbakker
Cocu bleef er na de wedstrijd vrij nuchter onder. 'Dit kan gebeuren', zei hij in feite niets geks. 'Ik was ook niet afgeleid door het feit dat ik de bal van die koekenbakker (de scheidsrechter, red.) nog een keer goed moest leggen. Normaal ben ik een koele kikker.'
Toch ging het hem niet in de koude kleren zitten. 'Ik kon wel janken en dat heb ik ook wel even gedaan.'
Toch was het na de gemiste pingel van Cocu nog niet meteen voorbij. Het was eerst nog de beurt aan aanvoerder Dunga. Omdat ook hij geen fout maakte, móést Ronald de Boer scoren. Maar ook hij scoorde niet. Wederom was het de Braziliaanse doelman die de bal – dit keer in de linkerhoek - pareerde.
'Ik mis nooit een penalty', was De Boer zelf nog een beetje van de leg. 'Normaal wacht ik altijd af wat de keeper gaat doen. Nu wachtte ik niet lang genoeg. Stom, ik baal als een stekker.'
Ook Kluivert sprak vol ongeloof over de verloren penaltyreeks. 'We hadden de finale moeten bereiken; ik was er ook zeker van dat dat zou lukken. We waren zo dicht bij de winst. Zelf heb ik wel lekker gespeeld. Als ik nog een keer had gescoord, dan…'
Zuur
Hij maakte zijn zin niet af, maar je kon de woorden raden: '... dan hadden we nu niet in de troostfinale, maar in de finale gestaan.' Zestien jaar later moet Oranje opnieuw aantreden in de troostfinale. En net als in 1998 verloor Nederland ook dit keer de halve finale na twee gemiste strafschoppen: dit keer werden de penalty's van Ron Vlaar en Wesley Sneijder gestopt.
'Dat is extra zuur', zei Kluivert, vandaag de dag assistent van bondscoach Louis van Gaal, woensdagavond. De selectie van toen gaf de wedstrijd om de derde plek min of meer weg aan Kroatië en daar hebben de spelers nu nog spijt van. De rechterhand van Van Gaal zal er dan ook alles aan doen om de huidige generatie optimaal voor te bereiden voor deze troostfinale van zaterdag. (Mitchell Minnaard)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login