Waanzinnige comeback Manchester
Manchester United blijft een vreemde ploeg. Tegenstander Tottenham Hotspur speelde het elftal van coach Alex Ferguson voor rust naar een 3-0 achterstand. Maar door een sterke tweede helft pakten The Red Devils alsnog drie punten. Ruud van Nistelrooy (foto) was een van de doelpuntenmakers.
De fans van The Spurs konden vlak voor rust hun geluk niet op. In blessuretijd van de eerste helft kopte Christian Ziege vallend Tottenham op een 3-0 voorsprong. Een voorsprong die niet eens geflatteerd was. Een uur later en vlak voor tijd verlieten diezelfde Londense supporters gedesillusioneerd de tribunes van White Hart Lane, omdat David Beckham zijn Manchester United op een 5-3 voorsprong had geschoten.
Belangrijkste verschil tussen beide helften was het spel van de landskampioen. Voor rust profiteerde Tottenham gretig van het gemakzuchtige, chaotische en weinig inspirerende spel van The Mancunians. De verdediging van de ploeg van coach Ferguson bleek weer eens een gatenkaas: Dean Richards kopte na vijftien minuten raak uit een corner, tien minuten later profiteerde Les Ferdinand van een mislukte buitenspelval en vervolgens kwam het doelpunt van Ziege, die geheel vrijstaand een hoek uit mocht kiezen.
Ferguson kreeg zijn ploeg toch weer op de rails. Verdediger Denis Irwin bleef in de kleedkamer achter, en voor hem kwam de meer aanvallend ingestelde Mickael Silvester in het veld. Tevens was vlak voor rust al Ole Gunnar Solksjær al ingevallen.
Binnen 48 seconden verkleinde Andy Cole koppend de achterstand tot twee doelpunten. Het doelpunt bleek een blauwdruk van de eerste drie Manchester-goals. Cole kopte binnen nadat Gary Neville op de rechterflank was opgekomen. Vervolgens kopte Laurent Blanc binnen uit een hoekschop van Beckham, waarna Ruud van Nistelrooy koppend scoorde uit een voorzet van de opgekomen Silvestre.
Tottenham had na rust niets in te brengen en Manchester combineerde zeer makkelijk. Zo zorgde Juan Sebastian Veron een kwartier voor tijd voor de 4-3 met een schot na een combinatie met Solksjær en Scholes, waarna Beckham met een prachtig schot het duel besliste, wederom op aangeven van Solksjær.