Zidane: blauwe engel verworden tot duivel

'Natuurlijk had deze droom een ander slot moeten krijgen', schreef Le Figaro. 'Zidane is geen voetballer meer, geen wereldkampioen voor de tweede keer en hij sloot zijn loopbaan af met een rode kaart in de verlenging. Jammer dat deze geschiedenis moest eindigen met een valse noot van een exceptionele speler.'

Hoe had het gelopen als Gianluigi Buffon in de eerste helft van de verlenging Zizou's kopbal niet had gepakt en de nummer tien van de Fransen de eerste speler was geworden die in twee finales telkens twee keer scoorde én twee keer won? Dat gevoel was nog vers toen Zidane al dan niet uitgelokt door Marco Materazzi een kopstoot uitdeelde en kon vertrekken. 'Zelfs de mooiste liefdesgeschiedenissen eindigen slecht', meende Le Parisien. 'De gevoelens bevechten elkaar. Hoe kan hij op zo'n manier afscheid van ons nemen? Waarom liet hij zijn lelijkste gezicht zien in de 785ste wedstrijd van een carrière vol meesterwerkjes? Zo mag het niet eindigen. Het ongeloof hangt ook deze morgen nog steeds in de lucht.'

Toch is het niet voor het eerst dat Zidane zichzelf verloor en voor eigen rechter speelde. Acht jaar geleden liep hij op het WK in eigen land een schorsing van twee duels op nadat hij bewust op een tegenstander was gaan staan tegen Saudi-Arabië. Zidane maakte het daarna meer dan goed door de wereldtitel bijna eigenhandig binnen te slepen met twee kopgoals in de finale.

Het uitdelen van kopstoten is hem evenmin vreemd. Zidane ontspoorde in oktober 2000 in de Champions League voor Juventus tegen Hamburger SV. Na een half uur velde hij Jochen Kientz als een straatvechter. Het leverde hem rood en een schorsing voor vijf duels op. Zidane was juist net weer speelgerechtigd. Tegen Deportivo La Coruña had hij ook al rood gekregen voor natrappen.

* Nog actief