Alsof het in de sterren stond geschreven: bij zijn laatste dag in het shirt van Atlético Madrid kan Fernando Torres zondag zijn enige grote prijs met Los Colchoneros in eigen huis aan de supporters tonen. Als Europa League-winnaar in een uitverkocht stadion met ruim 67 duizend toeschouwers. Hoe anders was het ruim vijftien jaar geleden. De ongelooflijke reis die El Niño met Atlético aflegde, maakt hem tot publiekslieveling die hij voor eeuwig is.
Terwijl in Lyon woensdagavond Gabi door zijn ploeggenoten bejubeld werd na het maken van de 0-3 tegen Olympique Marseille, spoedde Antoine Griezmann zich naar de dug-out. Het was de 89ste minuut van de finale en de Fransman vertelde German Burgós voor de zekerheid nog maar: 'Vergeet niet Fernando te brengen.' Zo geschiedde. Het was Griezmann die zelf plaatsmaakte voor zijn afscheidnemende collega, die zijn laatste Europese meters maakte in het voor hem vertrouwde shirt. Het maakte de avond compleet.
Torres heeft 403 wedstrijden gespeeld voor Atlético, scoorde daarin 127 keer, maakte een opmars mee vanuit de Segunda División en wisselde met de club van stadion. Atlético werd van een club in de schaduw van Real Madrid een échte rivaal. En tóch ontbrak nog iets wezenlijks voor de 34-jarige Spanjaard, de tweevoudig EK-winnaar, de wereldkampioen en de man die met Chelsea de Champions League en al eens de Europa League-won. 'Sentimenteel is dit de belangrijkste titel voor me. Ik heb het geluk gehad veel te winnen, maar dit was mijn droom als kind', aldus Torres, die in Lyon direct ook de essentie van het clubgevoel raakte: 'Ik draag deze zege op aan de fans van Atlético, die nog niet zo lang geleden zware tijden kenden, toen het nog lastig was uit te leggen waarom we voor Atlético zijn.'