Titelhouder Bayer Leverkusen is met kunst-en-vliegwerk overeind gebleven bij Bayern München. Hét topduel van Duitsland eindigt ondanks een aanzienlijk sterkere thuisploeg in 1-1. Tactische analyse van de positieve impact die jonge sterren Jamal Musiala (21), Aleksandar Pavlovic (20) en Michael Olise (22) hebben op de speelwijze van nieuwe trainer Vincent Kompany.
Aan de opstellingen in de Duitse topper valt af te lezen dat de ene titelfavoriet deze zomer behoorlijk wat meer wijzigingen heeft doorgaan dan de ander. Bayer Leverkusen treedt in wezen in dezelfde basiself aan die vorig jaar de kern vormde van een ongeslagen dubbelwinnaar, met één nieuweling (Martin Terrier) op de zwakst bezette positie.
Bayern München heeft daarentegen een grootscheepse renovatie doorgevoerd. Leon Goretzka is definitief voorbijgestreefd door jeugdtalent Aleksandar Pavlovic in de machinekamer op het middenveld. Michael Olise oogt in zijn eerste Beierse weken als een modernere, effectievere uitvoering van de gebankte Leroy Sané. In de defensie, waar grootverdiener Matthijs de Ligt deze zomer mocht vertrekken, moet linkspoot Raphaël Guerreiro bijbeunen als inverted rechtsback door een blessure bij Sacha Boey en het afzwaaien van Noussair Mazraoui.
Waar Thomas Tuchel vorig jaar nog tegen Bayer Leverkusen voor een reactieve aanpak koos, door de 3-4-3-formatie van Xabi Alonso (onsuccesvol) te spiegelen door zelf ook met drie centrumverdedigers te spelen, kiest trainer Vincent Kompany voor de weg naar voren. De tactische blauwdruk die de Belg voor ogen heeft, blijft ook tegen titelhouder Leverkusen dezelfde: felle collectieve druk naar voren, en een aanvalsstructuur die volledig rondom de kwaliteiten van sterspeler Jamal Musiala gebouwd is.
