De gewonnen EK-titel ligt nog vers in het geheugen en sterspeler Cristiano Ronaldo is in bloedvorm. Het is niet genoeg om van Portugal een van de WK-favorieten te maken. Van outsider in Frankrijk tot outsider in Rusland. Toch is er wel degelijk veel veranderd bij de komende tegenstander van Oranje. Over de transformatie rond Cristiano Ronaldo.
Hoe zwaar de klap van het verliezen van een sterspeler ook is, het geeft de mindere goden de gelegenheid uit de schaduw te treden. Dat is precies wat er gebeurt op 10 juli 2016. Het vreet zichtbaar aan de uitgevallen Cristiano Ronaldo dat zijn lot op de avond van zijn leven in andermans handen ligt. De vedette gaat in het Stade de France aan de zijlijn bijna ten onder aan de zenuwen. En dan is er het moment van de totale opluchting. Minuut 109, Éder krijgt de bal en met een laag schot vanaf ruim 25 meter maakt het tot dan toe vrij anonieme selectielid zich in één klap onsterfelijk.
Nu, eind maart 2018, is het al bijna een jaar geleden dat Éder zijn laatste interland heeft gespeeld. De spits ontbreekt al tijden bij de selectie en kwijnt als huurling weg bij Lokomotiv Moskou. Drie goals in 21 wedstrijden is de zeer povere balans van de matchwinner van de EK-finale. Het verval staat niet op zichzelf. Nani, de aanvalspartner van Éder tijdens de WK-finale, komt bij Lazio amper aan de bak. En wat te denken van Renato Sanches, het wonderkind dat dit seizoen onherkenbaar is bij Swansea City. Niemand in Portugal hoeft zich grote zorgen te maken over het drietal. De helden van morgen zijn opgestaan, weliswaar in het kielzog van de allergrootste.