Het sterrenensemble van Paris Saint-Germain bevindt zich momenteel in een merkwaardige spagaat. De ploeg van trainer Thomas Tuchel is nog altijd perfect in de eigen Ligue 1: veertien speelrondes, veertien zeges. Maar in de Champions League bestaat er een reële kans dat de absolute big spender van het Europese topvoetbal de groepsfase niet doorkomt. Een goed resultaat in de topper tegen Liverpool van aanstaande woensdag is noodzakelijk. Een analyse van de drie sleutelvragen voor Tuchel en co.
Voordat we kijken naar de tactische vraagstukken waarop Tuchel een antwoord moet vinden om zijn ploeg ook in de Champions League te laten renderen, is het goed om even stil te staan bij de totale dominantie van PSG in de eigen nationale competitie.
In de Franse hoofdstad wordt er van een club die letterlijk de twee duurste spelers ter wereld voorin opstelt, en een selectie met een totale inkoopwaarde van 704 miljoen euro heeft, niets anders verwacht dan alleenheerschappij in de Ligue 1. Maar de manier waarop dat dit seizoen gebeurt, is ronduit imposant.
PSG is uiteraard de enige club in de grote vijf Europese competities die nog geen enkel punt heeft laten liggen in 2018/2019. Met 46 doelpunten in 14 wedstrijden, een gemiddelde van 3.29 per wedstrijd, is Paris Saint-Germain daarnaast de meest scorende ploeg in deze topcompetities. Maar defensief houdt de ploeg van Tuchel zich ook met zichtbaar gemak staande. Alleen Manchester City en Liverpool (beide 5 tegengoals in 13 wedstrijden) incasseerden dit jaar minder dan PSG (7 tegengoals).
Puntenmarges grote vijf competities
| Koploper | Nummer twee | Puntenverschil |
|---|---|---|
| Paris Saint-Germain | Olympique Lyon | 15 |
| Juventus | Napoli | 8 |
| Borussia Dortmund | Borussia Mönchengladbach | 4 |
| Manchester City | Liverpool | 2 |
| Sevilla | Barcelona | 1 |
In de binnenlandse competities zal PSG zich vooral moeten richten op het verpletteren van punten- en doelpuntenrecords, de titelrace is al lang en breed gelopen. Er is hierdoor bijzonder veel ruimte voor Tuchel om de beste jeugdspelers in zijn selectie ervaring op te laten doen – piepjonge toptalenten als Cristopher Nkunku (21), Moussa Diaby (19) en Stanley N’Soki (19) hebben allemaal al minstens 400 speelminuten gekregen dit jaar.
Op tactisch vlak kan Tuchel in Ligue 1-wedstrijden al helemaal losgaan qua experimenteren. PSG trad dit seizoen aan in bijna elk denkbare formatie: een 4-3-3 met de punt naar achteren, een 4-3-3 met een ‘tien’, een 4-2-3-1, een 3-4-1-2 en een 3-4-2-1. Tuchel lijkt inmiddels het meest overtuigd van een hybride vorm tussen de twee laatstgenoemde speelsystemen (waarover later meer). De opbouwvorm van drie centrale verdedigers met twee controlerende middenvelders vlak daarvoor werkt het beste voor de spelprincipes die Tuchel terug wil zien in balbezit.
Tijdens al het geëxperimenteer met speelformaties is Tuchel in elk geval in de eigen competitie geslaagd in zijn belangrijkste taak: een tactiek bedenken waarbij de drie aanvalsparels Neymar, Kylian Mbappé en Edinson Cavani optimaal renderen. Het drietal topaanvallers is in de Ligue 1 ongekend effectief.
Speelminuten nodig per doelpunt of assist (grote vijf competities)
| Speler | Minuten |
|---|---|
| Kylian Mbappé | 47 |
| Lionel Messi | 58 |
| Sébastien Haller | 61 |
| Neymar | 65 |
| Dries Mertens | 69 |
| Raheem Sterling | 72 |
| Edinson Cavani | 74 |
| Eden Hazard | 79 |
Maar hoe kan een ploeg met een schier oneindig budget, waarbij de sterspelers optimaal presteren, de spelprincipes zo vloeiend worden uitgevoerd en de resultaten in de eigen competitie tot dusver letterlijk perfect zijn, in zo’n extreem benarde positie in de Champions League-groepsfase is beland? VI PRO kijkt naar de drie vraagstukken voor Tuchel waar PSG in Europees verband nog geen ideaal antwoord heeft gevonden.