Ajax is in de voorronde van de Champions League gekoppeld aan Olympique Nice. In oktober verscheen een uitgebreide analyse van deze Franse ploeg op VI PRO, dat hierbij opnieuw onder de aandacht wordt gebracht. Hoe enfant terrible Mario Balotelli, mandekker Dante en spelmaker Younes Belhanda opbloeiden dankzij de bijzondere tactieken van trainer Lucien Favre.
Nice heeft dit seizoen waarschijnlijk de meest zonderlinge speelstijl van alle teams in de Europese topcompetities. Wanneer je als nietsvermoedende leek inschakelt bij een wedstrijd van de Franse koploper, lijkt er in eerste instantie nog weinig bijzonders aan de hand. Natuurlijk is 3-5-1-1 een wat excentrieke uitgangsformatie, maar elftallen die zoals Nice inzakken en in een compact blok meebewegen met de bal zijn tegenwoordig overal te zien. Toch is ook hier al een ongebruikelijke combinatie zichtbaar van weinig druk op de bal en een relatief hoge laatste lijn.
Gekker wordt het zodra Nice voor het eerst in balbezit komt. Teams die massaal inzakken, kiezen dan meestal immers voor een snelle counter. Daar is bij Nice geen sprake van. De bal gaat breed, breed, terug en nogmaals breed. Vervolgens wordt in laag tempo rondgespeeld op de eigen helft. Alleen komt het eigenlijk nooit van een verzorgde aanvalsopzet. De middenvelders wachten simpelweg tot de mogelijkheid ontstaat om Balotelli te lanceren in de diepte en kiezen dan voor een gerichte lange pass. Slaagt deze opzet niet, dan schaart het hele elftal zich weer braaf en geduldig achter de bal.
De afzonderlijke onderdelen van de speelstijl van Nice zijn eigenlijk stuk voor stuk niet bijzonder, maar de totale samenstelling van de componenten is dat zeker wel. Relatief ver van het eigen doel spelen? Niet ongewoon, maar normaal hoort hier ook hoge pressing bij. Gegroepeerd verdedigen? Het recept voor iedere matige ploeg, maar dan wel met de intentie om direct toe te slaan op de counter. Kiezen voor een geduldige opbouw van achteruit? Weinig uitzonderlijk, maar wel als dit slechts tot doel heeft om de bal direct achter de laatste lijn van de tegenstander te leggen.
De manier van voetballen van Nice leidt tot een aantal ongebruikelijke statistieken:
• Nice heeft na Paris Saint-Germain de hoogste passzuiverheid in de Ligue 1. Toch hebben vier teams meer balbezit dan Nice.
• Ruim 63 procent van de passes van Nice vindt plaats op de eigen speelhelft. Maar drie andere teams in de Ligue 1 komen ook uit boven de vijftig, waarvan geen enkele meer dan 54,2 procent.
• Wedstrijden van Nice vinden vooral plaats op het eigen derde en het middelste derde van het veld. Slechts zeventien procent van de tijd is de bal in het derde van het veld waar Nice de doelpunten moet maken. Daarmee staat het team van Favre ruim onderaan.
• Nice geeft van alle teams in de hoogste divisie van Frankrijk verreweg de minste voorzetten (11 per duel). Alleen degradatiekandidaat Lorient wint nog minder kopduels dan Nice (11,5 per wedstrijd).
• Tegenstanders van Nice nemen bijna zestien keer per wedstrijd het doel van keeper Yoan Cardinale onder vuur. Slechts Metz krijgt nog meer schoten tegen.
• Met iets meer dan elf schoten voor per wedstrijd behoort Nice offensief tot de grauwe middenmoot in Frankrijk.
Het zijn geen cijfers lijken te passen bij een van de grote verrassingen van dit prille voetbalseizoen. Toch is Nice onder de nieuwe oefenmeester Favre met twintig punten uit acht duels de ongeslagen koploper van Frankrijk. De 58-jarige Zwitser lijkt bovendien Balotelli weer aan het voetballen te hebben gekregen. De Italiaanse afmaker staat na drie competitiewedstrijden reeds op vijf treffers. Liefst vijf keer per wedstrijd neemt Balotelli het doel van de tegenstander onder vuur. Vaker dan welke speler dan ook in de Ligue 1. Verdedigende arbeid wordt voorlopig nog niet van hem verwacht. ‘Hoe verder het seizoen vordert, hoe meer we van hem gaan eisen in defensief opzicht. Op dit moment profiteren wij vooral van zijn exceptionele kwaliteiten in het afwerken’, sprak Favre tegenover de plaatselijke krant Nice Matin over zijn pupil.