Didier Deschamps heeft op elke positie drie, vier, misschien wel vijf alternatieven tot zijn beschikking. Om Frankrijk hangt een onoverwinnelijk aura, zeker nadat ze afgelopen zomer de wereldtitel veroverden. Toch kregen ze alleen dit kalenderjaar al zestien doelpunten tegen. Wat zeggen die goals? Hoe sterk is Frankrijk? Maar misschien wel interessanter: waar liggen de mogelijkheden voor het Nederlands elftal?
Frankijk is niet bepaald de meest opwindende WK-winnaar. Terugblikkend op het toernooi in Rusland kun je het de wereldtitel van de spaarstand noemen. De ploeg van Deschamps leek nooit met volle kracht vooruit te willen voetballen. De teneur: zó veel talent, zó weinig vuurwerk. In de groepsfase won Frankrijk wat gelukkig van Australië, scoorde het één keer tegen Peru en liep de derde wedstrijd tegen Denemarken uit op een oervervelende salonremise.
Frankrijk is geen elftal van de actie, maar van de reactie. De meest opwindende WK-minuten kwamen nadat Argentinië min of meer per ongeluk op een 1-2 voorsprong kwam. En áls er iets beleven valt rond Les Bleus, dan is één speler in het bijzonder daar altijd bij betrokken: Deschamps heeft alles afgestemd op de sneltreindribbels van Kylian Mbappé. Hij is een van de weinige spelers in de ploeg die geen defensieve arbeid hoeft te plegen om zoveel mogelijk energie te sparen voor die paar momenten die de tegenstander pijn kunnen doen. Dat Frankrijk zich als een kameleon aanpast aan zijn omgeving en de opponent soms het gevoel geeft dat het lekker in de wedstrijd zit, heeft deels ook te maken met een van de grote angsten van Deschamps: de tegenstoot. Hij weet dat heel veel goals vallen uit de zogenoemde omschakelmomenten en geeft de bal nog net niet vrijwillig weg aan de tegenstander.
Dit artikel is tot stand gekomen op basis van een simpele vraag: hoe krijgt de wereldkampioen zijn goals eigenlijk tegen? Daarbij zijn alle duels van dit kalenderjaar als uitgangspunt genomen. Frankrijk speelde in 2018 zestien wedstrijden en kreeg gemiddeld één goal per duel tegen. Dat is redelijk veel voor een ploeg die volgens velen betonvoetbal speelt. Dat beton is op momenten dan toch behoorlijk poreus. Door alle tegendoelpunten te bestuderen, ontstaat mogelijk een patroon. Of anders gezegd: manieren om de wereldkampioen te ontmantelen.