Het Chelsea van manager Frank Lampard doet dit seizoen aan klantenbinding met fris, aanvallend voetbal en hoofdrollen voor jong talent uit de eigen jeugdopleiding. Maar de grote verjongingskuur bij de Champions League-opponent van Ajax kent ook een keerzijde. Defensief is Chelsea bijzonder kwetsbaar. Analyse van drie verdedigende problemen die telkens terugkeren bij Lampard's Lads.
De transferban van deze zomer heeft Chelsea PR-technisch goed gedaan. De koopclub van weleer, die veel van zijn successen deze eeuw boekte met negatief afbraakvoetbal, verbreekt dit seizoen vrijwel wekelijks een club- of Premier League-record qua gemiddelde leeftijd, speeltijd voor zelf opgeleide spelers en jonge doelpuntenmakers.
Ex-Vitessenaar Mason Mount (20) is in twee maanden uitgegroeid tot de aanvalsleider van The Blues. Spits Tammy Abraham (21) staat op zeven goals in evenveel wedstrijden. Voorstopper Fikayo Tomori (21) lijkt niet meer uit de basiself te worden gespeeld. Lampard heeft de 21-jarige recordaankoop Christian Pulisic als aanvallende troef op de bank. En te midden van al deze nieuwigheden zou je bijna vergeten dat hét supertalent uit de Chelsea-jeugdopleiding, buitenspeler Callum Hudson-Odoi (18), nog ontbreekt vanwege een blessure - evenals de 23-jarige international Ruben Loftus-Cheek en verdedigingstalent Reece James (19).
De club die voorheen 'niet aan jeugd deed', die vooral berucht was vanwege de keiharde verhuurstrategie, wordt sinds de komst van ex-sterspeler Lampard als nieuwe trainer opeens gerund door the next gen, door talentvolle jonkies. Maar Chelsea betaalt wel een fikse tol voor al deze jeugdige frisheid.
