De dode spelmomenten vertellen het verhaal van een merkwaardig eenzijdige titanenstrijd in de Bundesliga. Bayern München toonde het cruciale belang van standaardsituaties in de echte top aan bij de ontmanteling van titelconcurrent Borussia Dortmund (5-0). Aan de hand van zes standaardsituaties wordt het grote krachtsverschil tussen de regerend grootmacht en de jonge uitdager pijnlijk duidelijk.
Het is rust bij Bayern München-Borussia Dortmund. Op het scorebord staat 4-0. Vier-nul. En dat in de topper die vanuit het oogpunt van de bezoekers, na vele jaren van nietsontziende Bayern-dominantie, als hét moment werd gezien waarop een wisseling van de macht zou plaatsvinden.
De statistieken na 45 minuten in Der Klassiker zijn wellicht nog minder vergevingsgezind voor Dortmund dan de onwerkelijke tussenstand. Schoten: Bayern München 15, Borussia Dortmund 3. Balbezit: 63 om 37 in het voordeel van de thuisploeg. Verdediger Mats Hummels laat in zijn eentje meer doelpogingen noteren dan Dortmund als ploeg. Het eerste balcontact van de bezoekers op de helft van Bayern vindt plaats in de zesde minuut.
Verpulverd. Vernederd. Ontmanteld. Er zijn schier oneindig veel omschrijvingen te bedenken wat Borussia Dortmund door Bayern is aangedaan in de eerste helft van dé tweestrijd tussen de titelkandidaten die nooit een strijd was.
Maar hier komt de gekke twist: Bayern tikte Dortmund niet eens van de mat voor rust. Dat was ook niet nodig. Want het merendeel van de schade richtte Die Rekordmeister aan bij dode spelmomenten. Negen - ja, negen - keer kwam Bayern in de eerste helft uit een corner of vrije trap tot een doelpoging. Aan de hand van de zes grootste kansen die de thuisploeg kreeg uit standaardsituaties in de eerste 45 minuten wordt duidelijk dat de ogenschijnlijk spannende titelrace in de Bundesliga in werkelijkheid een ongelijke is.