De Klassieker onderstreept het zorgwekkende patroon dat keer op keer bij Nederlandse teams zichtbaar is. Feyenoord en Ajax hebben niet het vermogen om via het middenveld onder druk uit te voetballen. Hoe een Nederlandse topper vervalt in gerommel in de marge.
In De Kuip zijn dertig minuten gespeeld als Feyenoord weer eens probeert om van achteruit op te bouwen. Brad Jones schuift de bal naar Jerry St. Juste en Ajax doet wat het al meer dan een jaar probeert. Spits Klaas-Jan Huntelaar zet de linker centrale verdediger vast en Amin Younes loopt vanuit de rechtsback door naar Kevin Diks, de andere centrumverdediger. Wat volgt, is typerend voor het duel. Feyenoord probeert via Tonny Vilhena en Jean-Paul Boëtius over het middenveld te voetballen. Laatstgenoemde heeft geen overzicht over de situatie, ziet de vrijstaande rechtsback Sofyan Amrabat over het hoofd en leidt met een slordige pass een enorme kans voor Ajax in.
De tragiek is dat deze demonstratie van onkunde geen incident is, maar symbool staat voor het niveau van deze Klassieker. Beide teams kunnen geen antwoord formuleren op een strijdplan dat bestaat uit mandekking op het middenveld en één buitenspeler die doorstapt naar het centrum. Analyse van een duel waarin de tactische en technische tekortkomingen van Feyenoord en Ajax pijnlijk naar de oppervlakte komen.