Spelers bepalen het succes van een strijdplan. Daarom zoekt Brian Priske bij Feyenoord naar een aangepaste tactiek, ingegeven door de overvolle ziekenboeg.
Elftallen vallen zelden in elkaar op de manier die trainers uitdenken aan de tekentafel. In de voorbereiding hoopte Brian Priske de 3-4-3-formatie in te slijpen waarmee hij succesvol was bij Sparta Praag. Na een valse start volgde een koerswijziging. Feyenoord verdedigde weer vanuit de structuur die door Arne Slot was ingeslepen.
Aanvallend vond Priske een creatieve oplossing om toch in de door hem geliefde veldbezetting te arriveren.
Linksback Hugo Bueno schoof naar voren, linksvoor Igor Paixão ging aan de binnenkant spelen en zie daar: de 4-3-3 van Feyenoord transformeerde stiekem in 3-4-3.
De tactiek met de opkomende Bueno en zwervende Paixão leverde champagnevoetbal op in Lissabon. Daarna ontdekten trainers van tegenstanders: Feyenoord had een afwijking naar links.