Getafe heeft de financiële middelen, uitstraling, achterban, spelers en voorzieningen van een ploeg die in de prestigieuze La Liga tegen degradatie zou moeten knokken. Maar voor het tweede jaar op rij overtreft de ploeg van trainer Pepe Bordalás de stoutste verwachtingen. Op twee derde van het seizoen mag er gedroomd worden van Champions League-voetbal na de zomer. Hoe een bescheiden rechterrijtjesploeg met puur knokvoetbal zich staande houdt in de technisch begaafdste competitie ter wereld.
Stand LaLiga 2018/2019
SpanjeSlechts vier Spaanse clubs op het hoogste niveau werken met een kleinere begroting, en maar twee La Liga-ploegen hebben gemiddeld nog minder bezoekers op de tribune zitten bij thuiswedstrijden. Nee, Getafe is geen grote club. Dit maakt het des te opmerkelijker dat deze nietige ploeg uit een Madrileense voorstad met nog twaalf speelrondes te gaan vierde staat in La Liga, een plek die aan het einde van de rit directe plaatsing voor de Champions League oplevert.
Het huidige succes zal zelfs de grootste Getafe-fan niet hebben verwacht. Dit is een club die in recente jaren vooral de krantenkoppen haalde met de bijzondere manieren waarop het nieuwe fans naar het doorgaans tamelijk uitgestorven Coliseum Alfonso Peréz probeerde te lokken: een Jezus-imitator in spijkerbroek, een eigen variant op de Tinder-app, een bodybuildende dwerg of een man die hoogstpersoonlijk een ei poogde uit te broeden - niets was te gek om mensen naar het stadion te krijgen voor Getafe, zó groot was de wanhoop.
De selectie bestaat grotendeels uit afdankertjes, spelers die hun laatste kans in een Europese topcompetitie grijpen. Het financiële contrast met de ploegen waar Getafe zich momenteel door omringd ziet op de ranglijst, is duizelingwekkend.