Vleugelverdedigers moeten tegenwoordig op het middenveld kunnen spelen en spitsen lopen voorop in de arbeid zonder de bal. In die trend richting tactische alleskunners lijkt nu de positie van keeper aan de beurt.
Toen de terugspeelregel gewijzigd werd, zorgde dat voor hilarische taferelen. In september 1992 was Simon Tracey hoofdrolspeler in een van die scènes. Dat gebeurde toen de Sheffield United-goalie een terugspeelbal kreeg in de uitwedstrijd tegen Tottenham Hotspur.
In zijn eigen vijfmetergebied nam Tracey nog best aardig aan. Daarna ging het helemaal fout. Een poging om een toesnellende tegenstander uit te kappen, mislukte dusdanig dat Tracey met bal en al over de zijlijn vloog. Daar greep hij een ballenjongen beet. Toen desondanks het spel snel hervat dreigde te worden, gooide hij een tegenstander met een judoworp naar de grond. Dat leverde logischerwijs een rode kaart op. Allemaal ingeleid door de incompetentie van Tracey in het meevoetballen.
Dertig jaar later is een soortgelijke scène ondenkbaar. Passes achteruit leveren nog steeds benarde situaties en fouten op. Toch is de technische kwaliteit van goalies onmiskenbaar met sprongen vooruit gegaan. Bij topclubs doen Ederson, Alisson Becker en Manuel Neuer moeiteloos mee in het positiespel. Pep Guardiola overwoog na het binnenhalen van de titel met Bayern München zelfs om Neuer op te stellen als middenvelder. Een idee dat door het bestuur uit zijn hoofd werd gepraat.
Toch is de tactische rol van keepers nauwelijks veranderd. In de volksmond spreekt niemand van 1-4-3-3, omdat het vanzelfsprekend is dat de man met de handschoenen aan áchter de verdedigers te vinden is.
In Zuid-Afrika trapt de koploper dit heilige huisje om. Daar staat niemand aan de basis van meer goals uit langlopende aanvallen dan Ronwen Williams. Dat is de doelman van Mamelodi Sundowns. Al krijgt Williams van trainer Rhulani Mokwena zo'n revolutionaire rol toebedeeld dat hij met recht doelspeler genoemd mag worden.