Met deze tactiek maakten tien man van FC Twente het Lazio lastig

Counters voorkomen. Dat was de grote opdracht van Joseph Oosting aan zijn elftal richting Lazio. Bij zijn studie van de tegenstander uit Rome herkende hij een ploeg die ouderwets Italiaans kon spelen: het initiatief aan de opponent gunnen en loeren op snelle uitbraken. Zuiver zijn tijdens het aanvallen en waken voor de organisatie achter de bal, moest de sleutel gaan worden voor FC Twente.

Tot een rode kaart in de elfde minuut het perspectief van Twente totaal veranderde. Door een domino-effect van kleine foutjes moest de thuisploeg ineens met tien verder. Ricky van Wolfswinkel bewoog net te vroeg richting de linker centrale verdediger van Lazio, waardoor de linksback vrijkwam. Anass Salah-Eddine lette even niet op bij het stappen op buitenspel. Lars Unnerstall kwam net te laat én net te enthousiast zijn doel uit. De Duitse goalie moest inrukken, Mitchell van Bergen ging naar de kant en Twente schakelde naar de overlevingsmodus.

Dat deed Oosting door te kiezen voor de tactiek die hem eerder complimenten van José Mourinho opleverde.