Nooit eerder heeeft een team op een WK zoveel doelpunten uit dode spelmomenten gemaakt als Engeland in deze editie. Hoog tijd dus voor een uitgebreide analyse van de Engelse goals uit spelhervattingen dit toernooi.
9 - England have scored nine goals from set pieces at the 2018 World Cup - the most by any team in a single World Cup tournament since 1966. Whip. #ENGCRO #ENG #WorldCup pic.twitter.com/YmiTkmROuC
— OptaJoe (@OptaJoe) 11 juli 2018
Harry Kane
Engeland - Tunesië 1-0
De eerste treffer van Engeland dit toernooi geeft direct de kern weg van het succes van de Britse standaardsituatie. Dat ligt in het vermogen om een van de vier beste koppers (Jordan Henderson, Harry Maguire, John Stones en Harry Kane) vrij te krijgen met een uitgedachte variant. Om dit voor elkaar te krijgen, zet Engeland dit kwartet koppers steevast dicht bij elkaar in de buurt. Dit maakt het voor tegenstanders bijzonder lastig om mandekking uit te voeren.
Daarna volgt steevast een positiewissel binnen het genoemde viertal. In dit geval kruist Henderson met Kane, om daarna richting de eerste paal te sprinten. Kane en Maguire sprinten juist richting de tweede paal. Deze afleiding zorgt ervoor dat de mandekker van Stones zich ineens focust op de sprintende Henderson, waardoor de centrale verdediger van Manchester City ineens veel vrijheid heeft. Daarbij helpt het dat de twee Engelsen in de doelmond twee Tunesiërs afblokken, waardoor die niet kunnen uitstappen.
Het gevolg van deze bewegingen is dat zowel Stones als Maguire geen Tunesische bewaker heeft als de bal hoog richting het strafschopgebied getrapt wordt. Dit levert Stones een vrije kopkans op.
De kopbal van Stones wordt nog gekeerd door de Tunesische doelman Mouez Hassen, maar de rebound heeft de doorgelopen Kane daarna voor het intikken. De treffer van Kane toont voor het eerst het belangrijkste Engelse aanvalswapen in volle glorie. In Rusland blijkt manager Gareth Southgate nog veel meer van dergelijke varianten te hebben om tegenstanders te verrassen.
Gerelateerde artikelen