De trainer Robin van Persie presenteert zichzelf als idealist. Tijdens zijn eerste seizoen als hoofdtrainer bij SC Heerenveen leert de 41-jarige coach omgaan met de realiteit. Van Persie heeft in Friesland een team gebouwd dat op balbezit voetbalt als een subtopper, maar defensief presteert als een degradatiekandidaat.
Dankzij Robin van Persie is SC Heerenveen weer relevant. Door het instappen van de topscorer aller tijden van het Nederlands elftal gaat het aan koffiezetapparaten buiten Friesland weer over de gevallen subtopper. Van Persie levert niet alleen gespreksstof door zijn status, maar ook door zijn radicale ideeën.
Is het verstandig dat Heerenveen zelfs in lastige uitwedstrijden geen concessies doet aan de speelwijze? Waarom begint Van Persie het seizoen zonder vaste eerste keeper? Waar vind je een trainer die na een 9-1 nederlaag claimt trots te zijn op zijn spelers? En welke andere coach wisselt in een slotfase tegen een amateurclub zijn doelman, ziet de invaller een penalty veroorzaken en vertelt daarna voor de camera's over een 'logische wissel?'
Het mantra van de beginnende trainer in elke mediastorm: 'We doen het op ónze manier.'
Toch is het verhaal van Van Persie's debuutjaar dat Heerenveen op drie terreinen laveert tussen ideaal en realiteit.
