Vrijdagnacht (1.00 uur) begint Jorge Sampaoli officieel aan zijn avontuur als bondscoach van Argentinië met de cruciale interland tegen Uruguay. De oefenwedstrijden tegen Brazilië en Singapore maken duidelijk dat Sampaoli er geen gras over laat groeien. Kamikazevoetbal moet Argentinië naar het WK in Rusland leiden. Naar aanleiding van zijn officiële start brengen we de analyse van zijn eerste twee duels opnieuw onder de aandacht.
Brazilië – Argentinië 0-1
De Argentijnse ploeg teruggeven aan het volk. Dat is de missie waarmee Sampaoli zijn baan als bondscoach is begonnen. ‘Dat gaat bepalen of we het WK gaan halen. We hebben veel meer mensen nodig in Argentijnse shirts bij de uitdaging waar wij voor staan’, spreekt de van Sevilla overgekomen coach bij zijn aanstelling. De manier waarop Sampaoli de harten van de fans wil heroveren, is glashelder: aanvallen, aanvallen, aanvallen.
In de dagen richting zijn debuut tegen Brazilië verschijnen de wildste verhalen in de pers over de plannen van Sampaoli. Zo zou hij zijn ploeg het veld in willen sturen vanuit een klassieke 3-2-5-formatie. Dermate extreem blijkt de strijdwijze van Sampaoli niet te zijn in Melbourne. Hij kiest voor een 3-4-2-1-formatie in balbezit, waarbij Lionel Messi (rechts) en Paulo Dybala (links) opereren vanachter spits Gonzalo Higuaín.
De tactiek waar Sampaoli voor kiest, wint de laatste jaren sterk aan populariteit in de Europese topcompetities. In Engeland hebben topclubs Chelsea, Tottenham Hotspur, Manchester City en Arsenal allemaal een gedeelte van het seizoen op deze manier gespeeld. Dat is een gevolg van drie ontwikkelingen die parallel aan elkaar plaatsvinden in het internationale topvoetbal. Ten eerste zijn topwedstrijden steeds vaker een gevecht om controle op een overbezet middenveld. Ten tweede worden spelers fitter, wat het mogelijk maakt voor vleugelverdediger om in hun eentje de gehele flank te bestrijken. Ten derde spelen steeds minder teams bij balbezit in dezelfde formatie als bij balbezit voor de tegenstander.
Voor Sampaoli is de voornaamste overweging dat hij een speelstijl moet vinden waarin Messi zich kan uitleven. Sampaoli is daar uitgesproken over. ‘We willen als een collectief spelen voor Messi, om het maximale uit zijn kwaliteiten te halen. Dat is nu het verschil tussen de Messi van Barcelona en de Messi van Argentinië. We willen voorkomen dat hij geïsoleerd raakt.’ Dat Messi binnen zijn gekozen strijdwijze van alle spelers de meeste vrijheid heeft, kan daarom geen verrassing zijn. Soms komt hij tegen Brazilië ineens de bal ophalen bij de centrale verdedigers. Dan duikt hij pardoes op aan de rechterflank. Om daarna richting de spitspositie te bewegen.
Daarmee is Messi de centrale pion in de door Sampaoli uitgedachte kamikazetactiek.