Ajax heeft de eerste seizoenshelft afgesloten met een kostbare, maar moeizame zege op Sparta (0-2). In de eerste helft kiest Francesco Farioli voor een nieuw speelsysteem dat totaal niet blijkt te werken. Analyse van de moeizame systeemswitch van de Amsterdammers.
Bij het weerzien met voormalig trainer Maurice Steijn treedt Ajax wederom met een flink doorgewisselde basiself aan. Ten opzichte van het midweekse bekerduel met Telstar is de ploeg van Farioli op zes plekken gewijzigd.
Opvallender dan de vele wijzigingen is dat Farioli tegen Sparta opteert voor een systeemwissel. Waar de Italiaanse tacticus in de dagen voorafgaand aan het duel al meermaals aangeeft onder de indruk te zijn van het directe en fysieke spel van Sparta, zet hij op Het Kasteel die woorden kracht bij door een extra centrumverdediger aan zijn ploeg toe te voegen.
Waar Ajax al het gehele seizoen gaandeweg het balbezit van de tegenstander terugplooit in een vijfmansdefensie - meestal door Jordan Henderson een linie terug te laten zakken - hanteert Farioli tegen Sparta in elke fase van het spel drie centrumverdedigers. Dit gaat ten koste van de aanvallende vleugels. Waar de buitenbanen van het veld bij Ajax doorgaans bezet worden door actiemakers, moeten Jorrel Hato en Anton Gaaei als wingbacks hun ploeg nu van breedte voorzien.
Het nieuwe systeem levert de aanvallend poverste helft van het Amsterdamse seizoen op. Waarom Farioli na slechts een helft voetbal alweer afstapte van zijn speciale Sparta-plan.
Gerelateerde artikelen
