Met 82 minuten speeltijd in de eerste vier Premier League-wedstrijden onder Thomas Tuchel vertolkt Hakim Ziyech momenteel een kleine rol bij Chelsea. Is het buiten de basis belanden slechts een kleine tegenslag of zijn de tactische keuzes van de nieuwe manager echt zorgwekkend voor de ex-Ajacied? Een eerste blik op het perspectief voor de zomeraanwinst in Project Tuchel.
Het Chelsea van Tuchel heeft in de eerste vier competitieduels slechts één goal geïncasseerd. Dat is geen toeval, want de 47-jarige Duitser heeft bij zijn start op Stamford Bridge extra defensieve zekerheid ingebouwd. Door het inruilen van de 4-2-3-1-formatie voor een 3-4-2-1-systeem (of 3-4-1-2) is er een betere bezetting in het centrum. De wingbacks bestrijken in hun eentje de flanken en met meer spelers in de as is het voor Chelsea makkelijker counters in de kiem te smoren. Dat lukte tegen Wolverhampton Wanderers (0-0), Burnley (2-0 zege), Tottenham Hotspur (0-1 zege) en Sheffield United (1-2 zege) alleraardigst.
Voor de aanvallende middenvelders en aanvallers is een nieuwe werkelijkheid ontstaan. Tuchel staat bekend om het switchen tussen systemen en houdt ongetwijfeld niet voorgoed vast aan de huidige speelwijze, maar vooralsnog is de favoriete rechtsbuitenpositie van Ziyech vervallen. De linkspoot toont zich desondanks optimistisch. 'Ik denk dat jullie een Chelsea gaan zien dat meer aanvalt en meer controle heeft over de wedstrijden. Dat hebben we geprobeerd in de laatste twee wedstrijden, domineren door balbezit en vanuit daar veel aanvallen', zegt Ziyech begin februari via de clubkanalen.
Meer aanvallen en meer controle; het sluit ogenschijnlijk perfect aan op de kwaliteiten van Ziyech. Waarom zit hij nu dan alsnog op de bank? We belichten twee kanten van het werk dat Tuchel van hem vraagt.
