De uitzinnige vreugde in De Kuip, de cruciale doelpunten van Pierre van Hooijdonk en de waanzinnige treffer van Jan Koller: veel van de 3-2 zege van Feyenoord op Borussia Dortmund staat achttien jaar na dato nog op het netvlies van veel voetballiefhebbers gebrand. Toch levert het terugkijken van de UEFA Cup-finale verrassende inzichten op, die we getoetst hebben bij trainer Bert van Marwijk.
Zeven inzichten over de finale van 2002, waarbij vooral de laatste hoop biedt. Bert van Marwijk: 'Toen was het financiële verschil met de top ook al heel groot. Toch winnen wij de UEFA Cup. Dat heeft een reden.'
1. De analyse van Borussia Dortmund? Geen touw aan vast te knopen
Bert van Marwijk weet nog goed dat hij in het weekend voor de finale op de tribune zat bij de kampioenswedstrijd van Borussia Dortmund tegen Werder Bremen. 'Ik was samen met mijn assistent John Metgod voor het eerst in dat stadion. Daar waren toen 83 duizend fans, één grote massa. Vooral die Gelbe Wand maakte veel indruk. Écht een ongelooflijk stadion.'
Hoewel Van Marwijk behalve van het stadion ook onder de indruk was van de kwaliteiten van Dortmund, had hij qua speelplan weinig aan zijn tripje. 'De ploeg werd gecoacht door Matthias Sammer. Normaal gesproken was de tactiek in die tijd een stuk duidelijker dan nu. Waarmee ik bedoel dat het statischer was, meer vanuit vaste posities dan tegenwoordig. Zo ging je dan analyseren. Alleen was daar bij dit Dortmund geen touw aan vast te knopen. Het was een georganiseerde chaos. Ze liepen allemaal door elkaar heen.'