Na succesvolle trainersklussen bij Juventus, de Italiaanse nationale ploeg en Chelsea is Antonio Conte uitstekend begonnen aan zijn meesterwerk: Internazionale terugleiden naar de top van de Serie A. Tactische longread over de werking van de Metodo Conte in Milaan.
Verlosser
Weinig Interisti zullen halverwege 2010 hebben voorzien wat voor rampdecennium er voor de boeg lag voor hun geliefde club. Want spoel terug naar eind mei van dat jaar, en we treffen Inter op de absolute piek van het internationale topvoetbal. Onder leiding van José Mourinho, die een ensemble van sterspelers als Wesley Sneijder, Samuel Eto'o, Diego Milito, Javier Zanetti en Maicon tot één niet te passeren geheel had gesmeed, won Inter in 2009/10 de triple: de landstitel, de Coppa Italia én de Champions League. De nationale Supercup en beker die de Nerazzurri in het daaropvolgende (Mourinho-loze) seizoen wonnen, zouden de laatste prijzen tot op heden blijken voor de voormalige grootmacht van het Italiaanse voetbal.
Maar nu, elf (!) trainers verder, lijkt Inter eindelijk zijn man te hebben gevonden die de club terug kan leiden naar het beloofde land. Antonio Conte laat dit seizoen zien dat hij nog altijd een van de allerbeste resultaattrainers is. Dit doet hij vanuit door zijn ploeg te laten spelen in een ietwat complexe - maar, als je het eenmaal begrijpt, logische - 3-5-2-formatie, hetzelfde speelsysteem waarmee hij het Juventus van Andrea Pirlo, de BBC-achterhoede en Gianluigi Buffon tot grote hoogtes stuwde.