Vorig seizoen stond Internazionale tot ieders verbazing in de finale van de Champions League, dit jaar domineren de Nerrazzuri de eigen Serie A. Dit doet de ploeg van Simone Inzaghi vanuit een tactisch intrigerende speelstijl. Qua tactiek is Inter namelijk bijzonder gedisciplineerd, maar is er ook legio ruimte voor improvisatie. Uitgebreide analyse van een topploeg op tactisch vlak.
Onder leiding van Simone Inzaghi - als speler vooral gezien als 'broertje van', maar als trainer een van de meest gewilde namen in het topvoetbal - bevat zijn startende ploeg zelden een verrassing. Inter speelt onder zijn leiding in een 3-5-2-formatie met één teruggetrokken middenvelder. Die ene controleur is aanvallend de cruciale schakel, want op '6' staat geen noest balafpakker, maar de beste passer in de ploeg. Als regista verdeelt Hakan Çalhanoglu het spel, zoals zijn voorganger Marcelo Brozovic dat ook al in Milaan deed, en Andrea Pirlo in diezelfde rol Juventus jarenlang het Italiaanse voetbal liet regeren.
Dit Inter breekt met twee stereotypen. Want hoewel de ploeg met vijf man achterin verdedigt én uit het 'land van Catenaccio' komt, kan niemand de mannen van Inzaghi van defensief ingesteld voetbal betichten. Sterker, slechts één ploeg scoorde in 2023/24 in de grote vijf clubcompetities van Europa vaker dan de Milanese formatie.
Goals in grote vijf competities | |
---|---|
Bayern München | 78 |
Inter | 71 |
Arsenal | 70 |
Bayer Leverkusen | 66 |
Liverpool | 65 |
Real Madrid | 64 |
Manchester City | 63 |
Zes spelpatronen zijn telkens zichtbaar, als we het aanvalsspel van Inter onder de loep nemen.