Turkije wist twee toernooien op rij niet voorbij de groepsfase te komen. Nu lonkt, net zoals in 2008, de halve finale van het EK. De meest aanbeden speler van het team is een negentienjarige jongen.
De impact van Arda Güler is zo groot dat deze eigenlijk niet te bevatten is. De statistieken spreken boekdelen, maar vertellen niet het hele verhaal. Zo is hij de jongste speler ooit die scoorde bij zijn EK-debuut, een record dat hij overnam van Cristiano Ronaldo. Bovendien is hij de jongste Turkse doelpuntenmaker ooit op een eindronde. Maar er is nog iets waardoor iedereen naar hem kijkt: hij belichaamt de trots van een volk. Voor veel Turken is hij de beste voetballer die ze ooit zagen, of in elk geval degene die dat moet gaan worden.
De Arda-gekte zal zaterdagavond in Berlijn een hoogtepunt bereiken, in een stad waar zo’n 300.000 mensen met een Turkse achtergrond wonen. Ter vergelijking: in heel Nederland wonen ongeveer 440.000 mensen met Turkse wortels.
Het is de manier waarop hij zichzelf in het spel betrekt. Van een afstand lijkt het alsof hij in een constante dialoog is met de bal, alsof ze geen geheimen voor elkaar hebben en informatie op een dieper niveau uitwisselen dan anderen. Het is moeilijk te verklaren hoe een negentienjarige jongen, onder zulke grote druk, voetballen er zo moeiteloos laat uitzien. Het is niet alleen de zachtheid van zijn aanname of zijn losse traptechniek die totale controle verraadt, maar ook zijn helderheid in het waarnemen van het spel.