Trainers bij Feyenoord, ze kwamen en gingen, allemaal met hun eigen verwachtingen, principes en doelstellingen. De laatste twintig jaar stonden er veertien verschillende trainers voor de groep. De onverstoorbare vakman Bert van Marwijk opende het decennium, zijn opvolger Ruud Gullit was het andere uiterste: intuïtief, altijd positief en opgeruimd. De nuchtere Erwin Koeman werkte hard, Leo Beenhakker speelde even Adje Interim, Van Marwijk kwam nog een jaartje terug en Gertjan Verbeek bleek een verhaal apart.
Feyenoord had hem een assessment laten doen. Hij zou als geen ander passen bij de club, maar bleek zo koppig dat de spelers er al na twee weken geen vertrouwen meer in hadden. Mario Been kwam binnen als een soort Che Guevara, een bevrijder. Twee jaar later sneuvelde hij na een georkestreerde coupe door Ron Vlaar. Ronald Koeman stelde orde op zaken. Hij stond boven alle partijen en bracht de mentaliteit van winnen terug naar De Kuip.