Bryan Linssen is begonnen aan zijn achtste profavontuur in Nederland. De 34-jarige aanvaller heeft zich voor anderhalf jaar verbonden aan NEC en kijkt terug op een bijzondere periode in Japan, waar alles net even anders gaat. ‘Hoe mensen daar met elkaar omgaan, mis ik hier wel.’
Toen hij begin december eindelijk weer voet zette op Nederlandse grond wist Bryan Linssen precies wat hij wilde. Na een korte ontmoeting met zijn goede vriend Remko Pasveer, die dichtbij Schiphol woont, zette hij koers naar zijn huis. ‘Daar heb ik een friet speciaal en een frikandel speciaal gegeten’, lacht de 34-jarige aanvaller. ‘Het is niet zo dat ik dat enorm miste in die tweeënhalf jaar in Japan, maar als ik dan toch terug ben in Nederland, is dat wel iets waar ik zin in heb. Begrijp me niet verkeerd: het eten in Japan is geweldig. Echt waar. Misschien wel het beste van de wereld. Het is daar zó vers. Maar ja, een frikandel speciaal kun je daar niet krijgen.’
In de zomer van 2022 waagde Linssen de sprong in het diepe door van Feyenoord de overstap te maken naar Urawa Red Diamonds. Het was het eerste buitenlandse avontuur voor de Limburger die tot dan zeven Nederlandse clubs had gediend. En dan ging Linssen ook niet naast de deur spelen, maar meteen aan de andere kant van de wereld. Even op en neer vliegen voor een familie-uitje zat er dan ook niet in. ‘In mijn eerste jaar kon ik tijdens het WK in Qatar zeven weken terug, dat was wel lekker. Daarna waren het kortere periodes. Soms maar een week. Aangezien je twee dagen kwijt bent met reizen, is het de moeite van het vliegen eigenlijk niet waard.’
Ik ben best een klager, dat weet ik van mezelf. Maar ik zeg ook vaak: als ik stop met klagen, dan ben ik waarschijnlijk dood.
Nu hij terug is in Nederland merkt Linssen pas hoe waardevol zijn tijd hier kan zijn. ‘Kijk, mijn moeder wordt ook ouder. Mijn vader is al overleden en mijn tante overleed een dag nadat ik in Japan was aangekomen. In Nederland ging ik een of twee keer per week een bakje koffie drinken bij mijn moeder. Het is gewoon iets normaals, iets wat je op dat moment niet helemaal beseft. In Japan realiseerde ik me pas dat je aan de andere kant van de wereld zit en niet even op en neer kan vliegen voor dat bakje koffie. Toen dacht ik wel: ik ben al best wat personen verloren in mijn leven en mijn moeder wordt ook een dagje ouder. De momenten die ik met haar heb, ben ik veel meer gaan waarderen. Nu vind ik het fijn dat ik gewoon weer bij haar op de koffie kan.’
Klagen
Ondanks de grote afstand tot zijn thuisland kijkt Linssen terug op een onvergetelijke tijd. Hij zag niet alleen grote delen van Japan, maar reisde met de club ook naar onder meer Vietnam, Zuid-Korea en het Midden-Oosten voor duels in de Champions League. ‘Ik had het voor geen goud willen missen. Ik ben best een klager, dat weet ik van mezelf. Maar ik zeg ook vaak: als ik stop met klagen, dan ben ik waarschijnlijk dood. In het moment besef je vaak niet hoe bijzonder het is wat je meemaakt. Pas als je terug bent, komt dat gevoel pas. In Japan heb ik geleerd en gezien hoe het leven óók kan zijn en ik zou het niet erg vinden als we daar in Nederland iets van overnemen.’