Arm AZ. Daar denken ze gewoon een belangrijke wedstrijd te gaan spelen met als inzet een ticket voor de groepsfase van de Europa League. Maar dat ticket moet men dan wel voor de poorten van de hel wegslepen.
Het is code rood in Brussel. Donderdagavond om halfacht gaat het stormen. Er zijn wedstrijden waar je soms met je ogen dicht naar kan kijken. Gewoon omdat je bij voorbaat al weet dat de sfeer en gezangen vanaf de tribunes vele malen indrukwekkender zullen zijn dan het spel binnen de lijnen. De komende uitwedstrijd van AZ is zo'n wedstrijd. Dik 25 duizend Antwerpenaren trekken naar Brussel om hun ploeg richting de groepsfase te schreeuwen. Dat doen ze doorgaans op een manier die je ook in Engeland nauwelijks nog kan vinden. Rauw en uit volle borst.
Jaren is er uitgekeken naar de rentree in Europa. De oude video's van de Europacup-finale op Wembley kwamen weer van zolder. Parma was destijds te sterk binnen de lijnen, maar buiten de lijnen maakten de dik 15 duizend meegereisde supporters uit Antwerpen grote indruk. Het is nog steeds de laatste Europese finale waarin we een Belgische club aan het werk konden zien. Antwerp FC verdween daarna naar de diepste kelders van het voetbal en sleepte zich van faillissement naar degradatie en vice versa. En zie nu!