Peru is het allerlaatste land dat zich heeft gekwalificeerd voor het WK 2018. Daarmee keert een van de mooiste nationale tenues ter wereld terug op een mondiale eindronde. De fashionista’s van het voetbal hadden er al vanaf 1982 op moeten wachten. Om ons alvast op het toernooi in Rusland te verlekkeren en ook gewoon omdat het leuk is: de meest opvallende WK-(keepers)shirts (en/of broekjes) sinds de komst van kleurentelevisie.
PERU - 1982
Velen harten maakten een sprongetje toen duidelijk werd dat Peru zich voor het eerst in 36 jaar had geplaatst voor een WK-eindronde. Toch zal het ook wennen zijn. Want in dat wonderschone shirt met de rode band hoort eigenlijk Téofilo Cubillas. Met dat karakteristieke hoofd en het nummer 10 op de rug. Tot dusver trad de spelmaker in elke naoorlogse WK-wedstrijd van zijn land aan. Ofwel: dertien duels, tien doelpunten. Gedurende zijn eerste eindronde, in 1970, maakte Cubillas in al zijn vier optredens minstens één treffer. Als 21-jarige, óók in de spetterende kwartfinale tegen het beste Brazilië aller tijden. Vijf jaar later leidde El Nene, de baby, overigens samen met die andere grootheid in de geschiedenis van het Peruviaanse voetbal Hugo Sotil, zijn land naar de Copa América.
Tot de Olympische Spelen van Berlijn in 1936 speelde de nationale trots van Peru overigens nog niet in het shirt met de band. Toen het debuteerde op een landentoernooi, op eigen grondgebied tijdens het Campeonato Sudamericano (nu Copa América), speelde het in Sparta-tenue. Verticale rode en witte banen dus. Op het WK 1930 was het shirt helemaal wit, met slechts een rood kraagje. In 1935 traden met Peruvianen op in een wit tenue met een rode band om de middel. Maar goed, dat is het verre verleden. Komende zomer mogen Renato Tapía, Jefferson Farfán, Paolo Guerrero en Christian Cueva (let op hem!) proberen om Peru’s beste WK-prestatie te evenaren of, maar daar hoort dan wel ten minste een halvefinaleplaats bij, te verbeteren.