In Balverliefd elke week aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over SC Veendam, de opera.
‘Kom’, zegt Willie Sagel als hij met grote passen over het gras van De Langeleegte stapt. Hij wijst naar een strook vol woekerende sprieten. ‘Dáár stond ik altijd.’ Waar nu de natuur vrij spel heeft, was ooit de Windhoektribune. Sagel stond er bij elke thuiswedstrijd. Hier, in De Langeleegte, liggen veel van zijn dierbaarste herinneringen. Hier maakte hij vrienden, hier leerde hij zijn latere echtgenote kennen, hier poseerde hij voor de trouwfoto’s, hier deelde hij lief en leed met zijn helden, de voetballers van Veendam. Zijn huwelijk hield geen stand, maar zijn liefde voor Veendam is onverwoestbaar. Ja, ook zes jaar na het faillissement van de club. Hij draagt het geel-zwarte tenue nog altijd graag, en met trots. Het busje waarin hij als elektricien naar zijn klanten rijdt, is te herkennen aan een Veendam-vaantje. ‘Sommige mensen vinden het raar’, zegt Sagel. ‘Die zeggen: “Hoe kun je nou supporter zijn van een club die niet meer bestaat?” Maar voor mij is het de normaalste zaak van de wereld. Ik hou van Veendam. Die club zit in mijn hart, en dat blijft gewoon zo.’