In Balverliefd elke week aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over FC Wageningen, dat veertig jaar geleden voor een van de grootste voetbalsensaties ooit zorgde: een 1-6 bekerzegebij PSV, dat seizoen landskampioen en UEFA Cup-winnaar.
De Wageningse Berg ligt er tevreden bij, deze koude herfstmorgen. Als standbeelden ontheffen de vier stadionmasten zich uit de Gelderse Vallei. De staantribune aan de lange zijde baadt in een waterig zonnetje. En het veld oogt als een biljartlaken. Alsof FC Wageningen, in 1992 failliet gegaan, zo weer zijn rentree kan maken in het profvoetbal. Desnoods vanavond nog. Jan Menting (65), goalgetter van weleer, lacht. Was het maar waar, zie je hem denken. Dan zou hij de eerste zijn die zich van een plaatsbewijs verzekert op de inmiddels dakloze hoofdtribune. Nu loopt hij mijmerend over de grassprieten van het stadionnetje, échte grassprieten. ‘Ruik je dat?’, vraagt de in Heteren geboren oud-spits. De geur van een vers gemaaide voetbalpiste, hij weet het, er kan geen eau de toilette tegenop. In totaal tien seizoenen (1970-78 en 1982-84) en 242 duels voor FC Wageningen vormde de walm voor hem de ideale doping voor als rivaal Vitesse op bezoek kwam. Of NEC, die andere buurman. Of leuker nog: het grote Ajax. Nu resten hier, op het meest rustgevende stukje voetbalgrond van Nederland, slechts nog de herinneringen aan hoe het ooit was. ‘Kijk’, zegt Menting, terwijl hij een vinger priemt richting spelerstunnel. ‘Als we uit die deur kwamen, ging het tekeer in het stadion, jongen! Soms zaten er wel achttienduizend man. Dan wilde ik maar één ding: Wageningen zo snel mogelijk aan doelpunten helpen.’
Om dat ijzeren toegangshek van de spelers-tunnel zit inmiddels een kettingslot verankerd. Passend bij de entourage ‘op de Berg’, waar nu voornamelijk nog het geluid van tjilpende houtduiven en wielewalen weerklinkt. Nu en dan onderbroken door het geruis van eikenbomen. Het scorebord in de hoek leert dat het 0-0 is, al 25 jaar. ‘Kom, naar binnen’, besluit Menting. ‘Het koffiezetapparaat in de kantine doet het nog wel.’