Dag van Oranje: Dumfries is allround-verdediger, ijzervreter én gangmaker

Ruim drie uur nadat de trein van het Nederlands elftal Station Berlin Spandau was binnengerold, komen Ronald Koeman en Dumfries het mediacentrum van het Olympiastadion binnen gewandeld. De aanwezigheid van Dumfries kan maar één ding betekenen: ook in de kwartfinale van het EK, tegen Turkije, staat de 28-jarige Rotterdammer aan de aftrap. Alleen in de derde groepswedstrijd, de wanvertoning tegen Oostenrijk, gebeurde dat niet. Toen koos Koeman om tactische redenen voor Lutsharel Geertruida. Bovendien werd voorzichtigheid betracht met Dumfries, vanwege hamstringklachten. Die zijn inmiddels verdwenen.

'Qua fitheid heb ik een ander seizoen gehad dan de jaren ervoor', vertelde hij eerder dit toernooi. 'Dat was een nieuwe situatie voor mij. Daardoor moeten we mijn situatie heel goed monitoren, met de medische staf en de trainer. Dat hebben we vóór het toernooi ook al gedaan. Uiteindelijk beslist de bondscoach dan of ik speel.'

Zo vastomlijnd als de keuzes van Koeman zijn aan de linkerflank, zo zoekende is de bondscoach geweest op rechts. Specifieker: op de rechtsbuitenpositie. Tegen Polen startte Xavi Simons daar, tegen Frankrijk Jeremie Frimpong, tegen Oostenrijk Donyell Malen en tegen Roemenië Steven Bergwijn.

Koeman kijkt daarbij naar de complementaire kwaliteiten van de backs en de vleugelaanvallers in zijn selectie. De offensieve drang van Dumfries komt het meest tot wasdom met een rechtsbuiten die aan de binnenkant speelt, zoals Simons en Bergwijn dat doen. Het koppel dat Koeman in de achtste finale in ere herstelde, Dumfries-Bergwijn, functioneerde tijdens zijn eerste bondscoachperiode al prima. Afgelopen dinsdag tegen Roemenië was dat opnieuw het geval.