Willem II scoorde zaterdag tegen FC Groningen voor de derde wedstrijd op rij niet in de Eredivisie. Er werd tevens voor de derde keer op rij verloren, waardoor de zorgen in Tilburg nog lang niet zijn verdwenen. Uit statistieken blijkt dat de ploeg van trainer Fred Grim op allerlei gebieden tekortschiet.
Het was een kenmerkend beeld tijdens FC Groningen-Willem II, een situatie die de problemen bij de Tilburgers feilloos aangaf. Hoofdpersoon was Ché Nunnely, toch al een buitenspeler die niet overloopt van het zelfvertrouwen dit seizoen. Ringo Meerveld stuurde hem vanaf het middenveld prachtig de diepte in, Nunnely begon met anderhalve meter voorsprong op zijn tegenstander Neraysho Kasanwirjo aan het sprintduel, maar verprutste de mogelijkheid door niet voor de verdediger langs te kruisen om een overtreding te forceren of om zichzelf ruimte te verschaffen.
Nunnely week lichtjes uit naar de buitenkant en zocht naar de ruimte om uit te halen. Dat schot kwam er niet, omdat de Groningen-speler zich keurig herstelde en Nunnely het uithalen onmogelijk maakte. Weer geen doelpoging en daar onderneemt de formatie van trainer Fred Grim er al zo weinig van. Willem II blaft wel, maar bijt niet. Het Tilburgse keffertje is geen pitbull. In het zestienmetergebied ontbreekt de scherpte (of is het gewoon de kwaliteit?) om tot goede kansen te komen, van buiten het strafschopgebied wordt er te weinig geschoten. Die cocktail zorgt voor te weinig aanvallende dreiging. Soms lijkt het veldspel heel behoorlijk, zoals zaterdag in de tweede helft tegen Groningen, maar de aloude wijsheid ‘als je niet schiet, kun je ook niet scoren’ gaat in Tilburg wel heel duidelijk op.