Ajax is het avontuur in de Europa League gestart met een spektakelstuk in Noord-Frankrijk. De Amsterdammers bogen in de slotfase een 1-0 achterstand tegen Lille OSC om in een 1-2 zege en creëerden daarmee een uitstekende uitgangspositie voor de achtste finales.
1. Meer dan elf basisspelers
Erik ten Hag kon gisteren na afloop in de perskamer van het stadion van Lille een kleine glimlach niet onderdrukken toen het over het sterke optreden van zijn ploeg ging. Daarbij haalde een journalist de gevleugelde uitspraak van de trainer zelf aan: ‘Ajax heeft meer dan elf basisspelers.’ Het is inmiddels een cliché geworden in Amsterdam, een Cruijffiaanse uitspraak van Ten Hag. En eentje die gisteren negentig minuten lang aan het oppervlak kwam.
Ajax miste met Andre Onana, Noussair Mazraoui, Ryan Gravenberch en Sébastien Haller vier basisspelers, verdeeld over het elftal. In elke linie ontbrak een belangrijke schakel, alleen ook met vier vervangers heerste en domineerde de ploeg van Ten Hag de volledige wedstrijd in Noord-Frankrijk. De koploper van de Ligue 1 werd teruggedrongen. Veelzeggend was het percentage balbezit, vijf minuten voor rust: 29 procent voor Lille, 71 procent voor Ajax. Nu zegt dit niet veel, want ook in Nederland is inmiddels doorgedrongen dat balbezit om het balbezit weinig effect heeft, alleen de Amsterdammers vertaalden het ook in een aantal goede uitgespeelde kansen.
Door een onoplettendheid van Nicolas Tagliafico kwam Ajax nog onfortuinlijk op achterstand, maar Dusan Tadic (dubieus gegeven strafschop) en Brian Brobbey zorgden ervoor dat de Amsterdammers kregen waar het recht op had. Met de ervaren Maarten Stekelenburg op de plek van Onana, de jonge Devyne Rensch als vervanger van Mazraoui, Lisandro Martinez als centrale verdediger, waardoor Daley Blind de plek van Gravenberch kon overnemen, en David Neres op de flanken, waardoor Tadic weer in de spits opdook om de leegte van Haller in te vullen. Ten Hag moest puzzelen maar voltooide de puzzel met vlag en wimpel. En ook zijn hand van wisselen was uitstekend. De Tukker benutte de brede selectie op een manier waarop het maximale rendement eruit werd gehaald. ‘Spelers zitten heel dicht bij elkaar, we kunnen per wedstrijd kijken wat nodig is, en tactische keuzes maken. Dat is een fijne constatering’, aldus de winnende trainer.
