In Balverliefd aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over Diego Biseswar (35), die na elf jaar in het buitenland weer hoopt op een terugkeer op de Nederlandse velden.
Diego Biseswar staat al te wachten voor een koffiezaakje in Amsterdam. De stoom dampt van zijn koffie en zijn krullen waaien alle kanten op door het herfstachtige weer. De oud-Feyenoorder beleefde de afgelopen jaren wilde avonturen in het buitenland, waar hij speelde voor clubs in Turkije, Cyprus en Griekenland. Momenteel is hij transfervrij en woont hij weer in de Nederlandse hoofdstad. The Artist – zoals zijn bijnaam in Griekenland was – wil nog graag een laatste kunstje laten zien.
Biseswar oogt ontzettend relaxed, maar bruist tegelijkertijd ook van de energie. Hij snelt meteen richting de balie om een cappuccino te halen. ‘Je bent in mijn buurt, hè? Deze is van mij!’ Bij de meeste voetballers is het contact met de journalist vrij eenzijdig. De verslaggever stelt de vragen en de voetballer geeft antwoord. Biseswar wil eerst van alles weten. ‘Waar kom je vandaan? Werk je al lang bij Voetbal International? Wat heb je hiervoor allemaal gedaan?’
Na een tijdje praten over van alles en nog wat komt een ietwat verouderde voicerecorder op tafel, om het interview op te nemen. Biseswar begint te lachen: ‘Zo, klassieker, hoor! Heb je die nog in je studententijd gekocht? Mooi, man!’ Hij kan old school wel waarderen. Zo speelde hij zelf zijn hele carrière lang met het shirtje in zijn broek, omdat hij dat vanuit zijn jeugd gewend was. Daarnaast rijdt hij nog in zijn allereerste BMW, die hij aanschafte als jonge speler van Feyenoord.
Traangas
In het café begint Biseswar met het strooien van anekdotes uit zijn carrière. Zo speelde hij op een dag met PAOK Saloniki de Griekse bekerfinale tegen AEK Athene. De selectie ontwaakte die ochtend in een hotel in Volos en zou met de bus richting het stadion rijden. Alleen stonden er op de snelweg plotseling honderden auto’s geparkeerd, waardoor de bus er in geen mogelijkheid doorheen kon. De tijd begon te dringen. Na kort overleg werd besloten dat een deel van de selectie in kleine busjes zou stappen. De andere helft zou lopend over de snelweg naar het stadion gaan.
'Dus de politie zette traangas in. Zo, daar had iedereen behoorlijk last van'
Na de wandeling kwamen de spelers dichter bij het stadion. ‘Daar waren allemaal supporters aan het vechten’, vertelt Biseswar. ‘Dus de politie zette traangas in. Zo, daar had iedereen behoorlijk last van.’ De spelers van PAOK zaten vervolgens met compleet betraande ogen in de kleedkamer. ‘Dus iedereen deed water in zijn ogen, maar daar wordt het klaarblijkelijk alleen maar erger van. Zelfs tijdens de wedstrijd waren mijn ogen nog aan het branden.’
De wedstrijd – die door alle perikelen al later was begonnen – werd later nog stilgelegd vanwege een flinke matpartij op de tribune. ‘Het was een wedstrijd die een eeuwigheid duurde, maar gelukkig wonnen we hem uiteindelijk.’ Stiekem kon hij wel genieten van die Griekse chaos: ‘Zoiets maak je in Nederland never nooit mee.’
Tussen de vedettes
De reis van Biseswar begon als kleine jongen in Amsterdam. Hij groeide op in een gezin met vier kinderen. Zelf werd hij vernoemd naar Diego Maradona, terwijl zijn broertje de voornaam Romário kreeg. Zijn vader was buschauffeur en zijn moeder werkte op een kinderdagverblijf.
Hij omschrijft dat hij een ontzettend positieve jeugd heeft gehad. ‘Er was altijd happiness.’ Biseswar speelde in zijn jeugd voor amateurclub DWS, Ajax en Telstar. Uiteindelijk werd hij in 2001 als Amsterdammer opgepikt door Feyenoord. Dat werd uiteindelijk de club naar zijn hart.
