Het voelt allemaal zo natuurlijk aan dat je bijna over het hoofd ziet hoe hij het allemaal doet. Elke pass is doordacht en achter elk eenvoudig balletje schuilt een diepere betekenis. De middenvelder van Manchester City heeft niet de drang om te pronken met zijn technische vaardigheden. Zijn beheersing is subtiel en nauwkeurig. Daardoor zou je haast vergeten hoe bewonderenswaardig het eigenlijk is om onder de grootste druk bijna foutloos te blijven bij de beste ploeg ter wereld.
Deze column is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De logica van Rodri’s spel is zo geruststellend, dat je je afvraagt waarom niet elke middenvelder het tempo van een wedstrijd op dezelfde manier bepaalt als hij. En daar ligt precies de kern van de zaak. De Wieffers en de Schoutens proberen het wel, maar zij weten hoe lastig het is om eenvoudig te spelen en hoe ondankbaar het werk als metronoom soms kan zijn. Je realiseert je pas hoezeer je ze mist, als ze er niet zijn.
Het is een intrigerend gedachte-experiment: stel je voor dat Pep Guardiola zou moeten kiezen tussen Erling Haaland, Kevin De Bruyne of Rodri, en hij slechts één van hen tot het einde van het seizoen tot zijn beschikking zou hebben. Zou hij gaan voor de doelpuntenmachine, de speler met briljante ingevingen, of de middenvelder die alle linies aan elkaar knoopt?
