In een van de bekendste straten van Deventer hebben een IJslander, Spanjaard, Belg, Noor en Nigeriaan elkaar gevonden. Ieder weekend werken ze aan hun gemeenschappelijke droom met Go Ahead Eagles, doordeweeks delen ze lief, leed en de keukenkastjes. ‘Hier is iedereen gelijk.’
Afslag 23. Vanaf de snelweg gezien bestaat Deventer alleen nog maar uit lampjes. De klok op het dashboard van onze auto zegt dat het vijf uur ’s middags is, maar voor het gevoel is de avond allang gevallen. De iconische IJssel is met het blote oog niet eens meer te zien. Op de radio waarschuwt een meteoroloog voor winterse taferelen. De Peter Timofeeff van zijn generatie heeft het over gevoelstemperaturen van onder nul en dikke vlokken sneeuw. ‘Een ideaal avondje om met een dekentje op de bank te kruipen’, is het advies via de FM-frequentie.
De gemiddelde Deventenaar lijkt niet onder de indruk. Als we even later de auto parkeren in de oude Hanzestad, kunnen we over hoofden lopen. In de Walstraat worden nog pakjes voor onder de boom gescoord en op de Brink is het dringen bij de oliebollenkraam. Een levensgroot beeld van Ebenezer Scrooge maakt het af. Het is kerst in de Koekstad.
